Tajemnice współczesnej Rosji

Jan Bodakowski

Tajemnice współczesnej Rosji

 

Nakładem wydawnictwa Fronda ukazał się niezwykle ciekawy zbiór wywiadów z analitykami Ośrodka Studiów Wschodnich „Między Berlinem a Pekinem”, które przeprowadził Łukasz Warzecha. Większość publikacji poświęcona jest sprawom Rosji i Ukrainy.

 

Rosja jest państwem niedemokratycznym, w którym władza jest coraz bardziej skoncentrowana w rękach wąskiej grupy, instytucje państwa służą władzy a nie obywatelom, oficjalne struktury władzy służą maskowaniu mechanizmów realnej władzy (przykładem tego jest to, że parlament służy tylko do głosowania za projektami władzy, a sądy mają za zadanie orzekanie zgodnie z wolą prokuratury - represyjność rosyjskich sądów przejawia się w tym, że tylko 1 na 500 spraw kończy się wyrokiem uniewinniającym, prokuratorzy, którym nie udaje się doprowadzić do wyroku skazującego karani są naganami, więzione kobiety zmuszane są do pracy ponad siły).

 

Rosjanie prywatnie nieufni są wobec własnej władzy i państwa, uważają, że władza dba tylko o swój interes. Strach przed konsekwencjami nie pozwalają Rosjanom na publiczne komentarze patologii w państwie. Rosjanie biernie akceptują swój los, korupcje, kiepskie standardy usług socjalnych. Bierna akceptacja losu wynika u Rosjan ze strachu przed biedą i represjami.

 

Rosjanie nie mają zdolności samoorganizacji społecznej, pomimo świadomości patologii w państwie nie są zdolni do wspólnego przeciwstawienia się władzy (nawet w chwilach kryzysu). Darzą władze szacunkiem wręcz religijnym.

 

Z opozycją w Rosji związanych jest od 10 do 25% Rosjan. Są oni nieustannie zastraszani. Za udział w demonstracji można trafić na 4,5 roku do kolonii karnej. Presja jest tak duża, że wielu krytycznych wobec władzy Rosjan emigruje zagranice. Opozycji w jej działaniach sprzyja istnienie internetu. To dzięki internetowi udaje się nagłaśniać patologie (uprzywilejowanie oligarchów, kłamstwa mediów, bandytyzm, fatalny stan dróg) i organizować się w celach społecznych. Dla tego od 2012 roku władze rosyjskie cenzurują internet.

 

W Rosji nie ma odpowiedników zachodnioeuropejskich partii politycznych. Dominująca partią jest Jedna Rosja, bezideowa partia, której jedynym celem jest wspieranie władzy. Koncesjonowana opozycja, komuniści czy Władimir Wolfowicz Żyrinowski, jest całkowicie lojalna wobec Putina. Życie polityczne w Rosji to teatr. Dodatkowo opozycja pozaparlamentarna nie jest zainteresowana zmianą ustroju, tylko wymianą Putina na lepszy dla opozycji model Putina.

 

Opozycyjne Jabłoko to partia socjaldemokratyczna. Ideowy odpowiednik Unii Wolności. Spauperyzowana inteligencja nie będąca beneficjentem systemu. Sojusz Sił Prawicowych akceptuje silną role państwa, i jest za soft imperializmem, czyli ekspansją nie militarną ale ekonomiczną i kulturalną Rosji w krajach post sowieckich.

 

Obraz świata 90% Rosjan czerpią głównie z państwowej telewizji (połowa Rosjan czerpie informacje tylko z państwowej telewizji). Rosjanie mają takie poglądy jakie w danej chwili serwuje im telewizja. Dzięki skuteczności propagandy Rosjanie naprawdę wierzą w to, że zachód chce zaszkodzić Rosji.

 

Inaczej niż katolicyzm, prawosławie jest całkowicie bezkrytyczne wobec władzy. Rzekomy rosyjski konserwatyzm władz rosyjskich to kontestacja zachodniej demokracji, społeczeństwa obywatelskiego, społecznej kontroli władzy, samorządności. W rosyjskim konserwatyzmie obecne są frazesy bez konkretów o rodzinie i prawosławiu, które służą wzmocnieniu ingerencji państwa we wszelkie dziedziny życia. Zachodnia prawica w swej ignorancji co do realiów Rosji jest zachwycona rzekomym rosyjskim konserwatyzmem.

 

Rosja postrzega się jako odrębną lepszą cywilizacje od zachodu, obrońców wartości przed zdegenerowanym zachodem. Zachód nie przyjmuje do wiadomości i nie rozumie rosyjskiej tożsamości, dzięki temu Rosja wykorzystuje naiwność zachodu. Dyplomaci rosyjscy paraliżują zachodnią dyplomacje swoimi ostentacyjnymi kłamstwami. Zachód w kontaktach z Rosją jest słaby, nie potrafi sprostać rosyjskiemu hucpiarstwu, i z chamstwem rosyjskim przegrywa. W ramach realizacji swoim imperialnych interesów Rosja prowokuje konflikty etniczne w krajach post sowieckich, odwołuje się do tradycji imperialnych. Instrumentem propagandowym Rosji są media rosyjskie działające na zachodzie, w tym i stacja TV Russia Today (w wersji angielskiej, chińskiej, arabskiej, niemieckiej i francuskiej).

 

Imperializm rosyjski ma wielowiekowa tradycje. Najbardziej znanym przykładem korzeni imperializmu rosyjskiego jest Filoteusz z Pskowa (żyjący na przełomie XV i XVI wieku) twórca mitu trzeciego Rzymu, który zakłada, że po upadku Rzymu i Konstantynopola dziedzicem kultury i liderem jest Rosja.

 

Dziś Rosja kreuje się na ostoje wartości jakie zachód odrzucił, głosi, że jest ostoją cywilizacji, a zachód jest zdegenerowany, kosmopolityczny i postmodernistyczny. W rzeczywistości są to tylko czcze przechwałki. „Naród rosyjski jest mocno zlaicyzowany, a wiara jest bardzo płytka”. Ekipa Putina szerzy mit o konserwatyzmie prostych Rosjan. W rzeczywistości wartości konserwatywne są Rosjanom najczęściej obce. „Rosja należy do światowych liderów w liczbie rozwodów i przeprowadzanych aborcji. Wśród Rosjan jedynie 6% deklaruje regularne praktyki religijne, a 20% ro zadeklarowani ateiści”. Warto pamiętać, że te 6% regularnie praktykujących to głównie muzułmanie stanowiący 10% populacji Rosji (16,4 miliona osób). Realnie ateistów jest dużo więcej niż 20%.

 

Jan Bodakowski