Operacja „Nóż w plecy Napieralskiego”

Wiele razy pytano, ostatnio chyba Krzysiek Leski: dlaczego SLD wybrało jako swojego kandydata na prezydenta polityka, który na pierwszy rzut oka ma tak małe szanse w wyborach? Wszyscy są zaskoczeni. Odpowiedź kryje się częściowo w pierwszych reakcjach. A następne będzie widać w trakcie kampanii. Zobaczycie z jaką ochotą czołowi działacze SLD przystąpią do promowania swojego lidera.  Ryszard Kalisz już zapewnia, że to nieprawda, iż on ma być szefem kampanii, Bartosz Arłukowicz, który podobno ma być twarzą kampanii, jakoś zamilkł, a Aleksander Kwaśniewski zapowiada że włączy się do kampanii.. po 10 maja.

Czy słyszeliście, by ktokolwiek powiedział: Wybraliśmy Napieralskiego, bo jest najlepszym kandydatem na to stanowisko? Czy słyszeliście choć jeden entuzjastyczny komentarz na lewicy? Mówią tylko: jest liderem, dlatego powinien wziąć odpowiedzialność. A i on sam bronił się rękami i nogami przed startem.

O co chodzi? Chodzi o to, by pozbyć się Napieralskiego. Duża cześć działaczy partii ma go dość, widzi, że charyzmy ma tyle co kot napłakał, widzi, że nie ma szansy na to, by poszerzył elektorat lewicy. Z Napieralskim SLD tonie. Ale ponieważ jest świetnym graczem wewnątrzpartyjnym, pozbawić go władzy jest niełatwo. Dużo łatwiej będzie to zrobić, po bardzo słabym wyniku wyborczym. Na który duża część działaczy Sojuszu ma nadzieję.

Przyjrzyjcie się  jak będą się zachowywać liderzy tej partii w kampanii. Kto będzie bardzo aktywny i z jak wielkim zapałem będzie to robił. Jak mocno będą go wspierać.

Jeśli lewica ma w Polsce istnieć musi dokonać się w niej duża zmiana. W obecnym stanie na taką zmianę nie ma szans. Nie zdecydowana się na żadnego „nowego” kandydata. Bo każdy „nowy” naruszałby interesy „starych”. Aparat partyjny takiego ugrupowania jak SLD jest trudno pokonać.  Trzeba było więc go wystawić na wyborcze starcie, by sam poległ w bitwie. Napieralskiemu wbito nóż w plecy. A on musi się na to zgodzić i twierdzić, że to świetna perspektywa.