Sukces czy porażka Gazpromu – strategia Izraela

 

Sukcesy roku 2008

W ubiegłym roku koncern GAZPROM , dzięki czynnikom zewnętrznym – doskonałej koniunkturze na rynku naftowym (ceny gazu zmieniają się wraz z ce­nami ropy naftowej, z opóźnieniem 6–9 miesięcy) – osiągnął najlepsze w swojej historii wyniki, przede wszystkim finansowe. Średnia cena su­rowca w roku 2008 wyniosła około 400 USD za 1000 m3. Wzrost wpły­wów ze sprzedaży gazu w stosunku do roku 2007 wyniósł prawie 50%(w tym z eksportu gazu do Europy – o 64%). Rekordowa była też wiel­kość eksportu gazu – prawie 281 mld m3. Nieco mniej optymistyczny był ważny dla koncernu wskaźnik wielkości wydobycia, które mimo do­brej (do ubiegłego roku) koniunktury już od kilku lat nie wzrasta.

 

Niepowodzenia roku 2009

W oficjalnych wypowiedziach na WZA zbagatelizowano wpływ kryzy­su finansowego i gospodarczego na kondycję Gazpromu. Fakty i liczby świadczą jednak o tym, że skutki kryzysu okazały się dla rosyjskiego monopolisty dotkliwe. Przede wszystkim w ślad za cenami ropy już pod koniec 2008 roku zaczęły spadać ceny gazu (do prognozowanej na rok 2009 średniej 260–280 USD). Zmalała też sprzedaż paliwa na rynku krajowym i zagranicznym (według prognozy z maja br. –w roku 2009 wyniesie ona łącznie o ok. 100 mld m3mniej niż w 2008). Eksport gazu w I kwartale br. spadł o około 35% i tendencja ta się utrzymuje. W efekcie, jak przewiduje obecnie sam Gazprom, jego tegoroczne dochody w porównaniu z rokiem 2008 mogą spaść o 45%, tj. około 29 mld USD.

 

Gazprom próbuje zniechęcić Unię Europejską do poszukiwania sposobów dy­wersyfikacji źródeł dostaw gazu.

Projekt Jamalski – utworzenia nowego centrum wydobycia gazu w Federacji Rosyjskiej, które po­winno zastąpić w przyszłości gazowe zagłębie zachodniosyberyjskie, dostarczające obecnie ok. 90% produkcji surowca – jest kluczowy, jeśli Rosja chce utrzymać pozycję największego eksportera gazu. Wydobycie na wyeksploatowanych już złożach w tym zagłębiu spada bowiem rocznie o 20–25 mld m3.

 

Wybrane wskaźniki produkcyjne i finansowe Gazpromu

 

 

AutorEwa Paszyc Ośrodek Studiów Wschodnich nr.24 (99)

 

 

DOBRA WIADOMOŚĆ DLA ELI BARBURA

 

"Błękitny potok-2", opracowany przez rosyjski "Gazprom", przewiduje zwiększenie dostaw surowca do Europy oraz początek eksportu gazu rosyjskiego do Izraela. PAP - 18-11-2008 11:42

Sąd administracyjny w Kairze nakazał we wtorek wstrzymanie eksportu egipskiego gazu ziemnego do Izraela. Orzeczenie wydano w sprawie, wniesionej przeciwko rządowi egipskiemu przez grupę adwokatów.Adwokaci argumentowali, że egipskie zasoby gazu są zbyt ograniczone, żeby kontynuować zaopatrywanie Izraela w ten surowiec po cenach niższych od cen światowych. Kontrakt na dostawy egipskiego gazu do Izraela został zawarty w 2005 r. na 15 lat. Według adwokatów porozumienie o dostawach gazu zawarto "pod presją polityczną". Wielkości tych dostaw rząd egipski nie ujawnił do dziś.

 

 Egipt rozpoczął eksport gazu do Izraela

Inwestycję wykonała firma East Mediteranean Energy (EMG) z Kairu. Gazociąg o długości 100 km łączy egipskie miasto El-Arisz z Aszkelonem w Izraelu .

Niestabilność w regionie i wewnętrzne problemy polityczne spowodowały, że wykorzystanie nowo odkrytych złóż stało się niezmiernie trudne. W 2005 roku Izrael zniweczył marzenia palestyńskiego przemysłu naftowego jednym posunięciem - postanawiając importować gaz ziemny z Egiptu. W ten sposób Izrael całkowicie ominął swego sąsiada na rzecz uzgodnień politycznych.
Izraelski rząd bał się, że wszelkie pieniądze przekazane Palestyńczykom posłużyłyby później do fundowania terrorystycznych ataków przeciw ich krajowi.

Umowa zawarta między Izraelem a Egiptem, prawie całkowicie zniszczyła wstępne plany na stworzenie w Palestynie rozwijającego się przemysłu naftowego w Gazie, dzięki któremu powstałoby wiele miejsc pracy a także podatkowych przychodów, tak potrzebnych palestyńskiemu rządowi.
Miliony na które liczył palestyński rząd miały pochodzić ze znajdujących się pod dnem morza, nieopodal strefy Gazy, ocenianych na 1.2 trylionów stóp sześciennych złoża gazu ziemnego. Wielu ekspertów oraz Triple Diamond Energy Corp. oceniają, że zapasy te wystarczyłyby całkowicie na zaspokojenie palestyńskiego zapotrzebowania na energię, pozostawiając jeszcze ogromne ilości gazu na sprzedaż.

Link: http://www.oilandgasinvestingglossary.com/palestines_natural_gas_troubles.asp

W próbach nadrobienia strat wywołanych Izraelską decyzją ignorującą palestyńską ofertę, palestyński rząd zdecydował się na ścisłą współpracę z British Gas. Brytyjski koncern rozpoczął pracę nad kontraktem z Egiptem, który pozwalałby na eksport poprzez rurociąg Gaza-E Arish 1.5 miliarda sześciennych yardów gazu naturalnego w ciągu następnych 50 lat. Taki kontrakt oznaczałby dla Palestyny wzrost ekonomiczny, jednak tym razem, to rząd brytyjski spowodował komplikacje i ostateczne fiasko przedsięwzięcia.
Premier Wielkiej Brytanii pełniący wówczas tę funkcję, w czasie propozycji British Gas stwierdził, że brytyjska firma powinna pozwolić Izraelowi, dając mu jeszcze jedną szansę, na zawarcie porozumienia ze swym palestyńskim sąsiadem. Premier uzasadniał, że palestyńskie zasoby gazu ziemnego są więcej niż wystarczające dla rosnących potrzeb Izraela.

 

KONKLUZJA - STRATEGIE GAZOWE 
 

Strategia dywersyfikacji zarówno eurpejskiej w wersji UE , polskiej w wersji LNG z Kataru , czy izraelskiej wersja Egipt - Turcja jest stały elementem troski rządów i nadzorujących ich mocarstw.

 

Kejow