Giętki OLED dla wojska i oświetlenie LED

Firma UDC Universal Display Corporation

Wynikiem prac badawczych ma być giętki ekran OLED znacznie cieńszy niż ten z fotki na początku wpisu.Firma tworzy swój prototyp we współpracy z LG Display i L-3 display.

OLED dla amerykańskich żołnierzy ma oferować:

• przekątną 4 cale,
• rozdzielczość QVGA (320 x 240 pikseli), 100 ppi,
• wyświetlanie do 1,67 mln kolorów,
• jasność około 100 cd/m2,
• kontrast 1000:1.

http://hdtvmania.pl/2009/10/27/gietki-oled-dla-armii-idzie-dalej/

Inresujące dane ooświetleniu półprzewodnikowym OLEED

Na STRONIE GŁóWNEJ UDC PEŁNIEJSZA  INFORMACJA

http://www.universaldisplay.com/default.asp?contentID=576

PODSTAWY TECHNICZE i HISTORIA OŚWIETLENIA LED

Elektroluminescencja zachodzi w materiałach półprzewodnikowych.Promieniowanie elektromagnetyczne (w tym przypadku interesujące nas promieniowanie widzialne) powstaje w wyniku tzw. rekombinacji nośników ładunku. Zjawisko to ma miejsce w tzw. złączu p-n. Złącze p-n jest połączeniem dwóch materiałów półprzewodnikowych typu „p” i typu „n”. Materiał typu „p” posiada nadmiar „dziur” w tzw. paśmie walencyjnym, natomiast materiał typu „n” charakteryzuje się nadmiarem elektronów. Pod wpływem przyłożonego napięcia do pasma przewodnictwa materiału „n” przechodzą elektrony, a do pasma walencyjnego materiału „p” - dziury”. W wyniku tej operacji elektrony pozbywają się energii i następuje emisja fotonu (promieniowania widzialnego). Dzięki zastosowaniu różnych rodzajów materiałów półprzewodnikowych (pierwiastki z III i V grupy układu okresowego np. GaAs, GaP, GaAsP o odpowiednim domieszkowaniu) można wyprodukować diody świecące światłem o różnych długościach fal: od podczerwieni do ultrafioletu poprzez cały zakresświatła widzialnego. Najczęściej są to barwy niebieska, żółta, zielona, pomarańczowa, czerwona.

Jak to się zaczęło?Zjawisko elektroluminescencji zostało po raz pierwszyzaobserwowane w 1907r. przez Henry'ego Josepha Rounda (1881-1966). Stwierdził on, że połączenie półprzewodnik-metal (SiC) emitowało światło widzialne. W latach 1927-1942 nad fenomenem emisji światła z ciała stałego pracował rosyjski uczony Oleg Wladimirowicz Losev, który w już 1928r. wydał opracowanie na temat rekombinacji w węgliku krzemu SiC. W 1936r. francuski uczony Georges Destriau, który pracował m.in. w laboratorium Marii Curie- Skłodowskiej w Paryżu, opublikował wyniki badań elektroluminescencji w siarczku cynku ZnS. Od tego czasu coraz więcej naukowców podejmowało temat związany z półprzewodnikami. W różnym czasie, badania związane ze zjawiskiem elektroluminescencji prowadzili: prof. Nick Holonyak Jr. (ur. 1928r.) z Uniwersytetu w Illinois, Jacques Pankove – z pochodzenia Rosjanin, wychowany we Francji, a mieszkający na stałe w Kalifornii, uznawany za pierwszego twórcę niebieskiej diody (1971r.), Paul Maruska, który w 1972r. uzyskał fioletową diodę odpowiadającą długości fali 430nm, prof. Isamu Akasaki (ur. 1929r.) z Uniwersytetu Nagoya, konstruktor i propagator niebieskiej diody, prof. Shuji Nakamura z Uniwersytetu w Kalifornii. Pierwsza dioda LED emitująca światło widzialne została przedstawiona w 1962r. Od tego momentu czerwone diody LED znalazły ogromne zastosowanie, a pojawienie się zielonej diody dodatkowo zwiększyło atrakcyjność tych źródeł jako zamienników np. lampek neonowych. Diody LED znalazły się w wyświetlaczach kalkulatorów, zegarach elektronicznych, lampkach kontrolnych.

Wg. Apollo.lihting

Kejow