Czas – każdy z nas ma z nim do czynienia. Leci, upływa, jest stracony lub zaprzepaszczony. Przeważnie zawsze w naszych relacjach z nim jest coś nie tak.
Poczynając od tego – właściwie chyba najważniejszego elementu – że postarza człowieka, odbiera mu młodzieńczą werwę, wiarę w świat, ludzi, ideały etc. Wraz z starzeniem się psychologicznym, idzie przeważnie podupadnięcie na zdrowiu.
Gdy jest go za mało to fatalnie – bo mówiąc żargonem piłkarskim człowiek ‘’oddycha rękawami’’, jest ciągle zaspany i zmęczony.
Nie lepsza też sytuacja, gdy jest go pod dostatkiem, bo chcąc nie chcąc bardzo trudno go zagospodarować, w związku z czym nadchodzi nuda i otępienie, i nie wiadomo zbytnio, co po prostu z sobą począć.
Co prawda podobno leczy rany, ale chyba nie zawsze. Są takie, na które nie ma wpływu. Zaś co do wspomnień to co prawda mają jakąś tam magię, ale niosą też zgorzknienie, że to co najlepsze już nie wróci.
Zatem jakby nie patrzeć, zawsze z tym czasem jest jakieś ‘’ale’’, i nie sposób z nim dojść do ładu.
Interesuję się rozmaitą tematyką, jestem zafascynowany światem, jego bogactwem i różnorodnością
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Rozmaitości
