Fani są ‘’solą’’ sportu – z ukochanym zawodnikiem bądź zespołem są przeważnie na dobre i złe, nie zważając często na osiągnięte wyniki.
Ludzie ci wielokrotnie krytykują tzw. ‘’sezonowców’’, czyli osoby, które są ze sportowcami tylko wtedy, gdy im się wiedzie, i są obecnie na topie. Zarzucają im, że nie znają pojęcia wierności, i idą tylko za chwilowo najlepszymi, a gdy podwinie im się noga szukają nowego obiektu uwielbienia.
Rozumiem ich, sam kibicuje Manchesterowi United od końcówki lat 90 po dzień dzisiejszy. Były raz lepsze, raz gorsze sezony ale zawsze byłem z nimi. Na tym właśnie polega wierność.
Ale z drugiej strony można na to spojrzeć nieco inaczej, okiem właśnie takiego ‘’sezonowca’’. Ideą sportu jest przecież dążenie do jak najlepszych wyników, doskonalenie się, ekscytacja z triumfów w najważniejszych zawodach. A gdy się kibicuje jakiemuś słabeuszowi, to głównie trzeba przełykać gorycz porażki, bo sukcesów jest jak na lekarstwo. W końcu dajmy na to kiedyś jakiś wielki klub startował z równego poziomu co inne, a widocznie jego władze miały głowę na karku, żeby zatrudnić jakiegoś dobrego trenera, zawodników, zachęcić sponsorów do dotowania. A że inni okazali się mniej przedsiębiorczy to inna sprawa.
Także nie pochwalam takiego konformizmu, ale jestem w stanie go zrozumieć. Nie każdy ma cierpliwość, by trwać przy przeciętniaku, i przeżywać głównie porażki.
Interesuję się rozmaitą tematyką, jestem zafascynowany światem, jego bogactwem i różnorodnością
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Rozmaitości
