Zwycięstwo – to do niego dążą sportowcy, jest ono ich najważniejszym celem. Każdy lubi jego smak, ale moim zdaniem w niektórych okolicznościach może już nie być takie przyjemne.
Weźmy np. Celtic Glasgow. Piłkarze tego klubu zawsze są mistrzami Szkocji, lecz w Europie już nie potrafią zabłyszczeć. Albo chociażby zespół Queens Park Rangers – regularnie awansują do Premiership, niestety po roku spadają ponownie do niższej klasy rozgrywkowej.
Nurtuje mnie pytanie, czy tacy zawodnicy odnoszą satysfakcję z triumfów, albowiem ich sukces nie wynika do końca z wysokich własnych umiejętności, a raczej z słabości rywali? Czy nie czują niedosytu, pewnego rodzaju pustki spowodowanej bycie gdzieś w próżni, pomiędzy słabym a dobrym sportowcem, kiedy ogrywają łatwo słabeuszy, a ulegają lepszym przeciwnikom? To wbrew pozorom są dobre pytania, i warto je sobie zadać.
Interesuję się rozmaitą tematyką, jestem zafascynowany światem, jego bogactwem i różnorodnością
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Sport
