Elektrownia „Siersza”, zaprojektowana przez inż. Kazimierza Gayczaka, była pierwszą elektrownią okręgową w zaborze austriackim. Została zarejestrowana w dniu 28 sierpnia 1913 r. w Krakowie. Zlokalizowano ją blisko stacji kolejowej Trzebinia-Siersza, kilkaset metrów od kopalni „Artur”. Pierwszy prąd z siłowni Towarzystwa Akcyjnego Zachodnio-Galicyjskich Elektrowni Okręgowych w Sierszy uzyskano w 1913 r. Moc zainstalowana elektrowni wynosiła 3,75 MW.
Po I wojnie światowej właścicielem elektrowni została krajowa spółka „Siła i Światło”, która koncentrowała się na wykupywaniu przedsiębiorstw energetycznych z rąk obcego kapitału. W wyniku tych działań powstała spółka pod nazwą „Elektrownia Okręgowa w Zagłębiu Krakowskim w Sierszy Wodnej”. „Siła i Światło” zapewniła zakładowi intensywny rozwój. Inwestycje poczynione w elektrowni dały wzrost mocy zainstalowanej do 13,75 MW w 1924 r. i 22-proc. udział w produkcji energii elektrycznej na terenie województwa krakowskiego.
Na początku lat 30. XX w. moc elektrowni wzrosła do 22,5 MW, sieć przesyłowa miała długość 174 km, a zatrudnienie wynosiło ponad 250 osób. Kapitał Spółki osiągnął w 1925 r. 4 285 700 zł, a w 1938 r. – 7 500 000 zł i był podzielony na 75 000 akcji na okaziciela o nominale 100 zł. W 1936 r. Radę Nadzorczą Spółki stanowili: inż. Tadeusz Sułowski (prezes), inż. Ernest Egger, Louis Frère, Ferdinand Germanès i inni, a Zarząd: inż. Zdzisław Rauch oraz Janusz Regulski.
Dwujęzyczna akcja Elektrowni Okręgowej w Zagłębiu Krakowskim SA o nominale 50 zł emisji z 1925 r.
Źródła:
Rocznik polskiego przemysłu i handlu 1938. Polska Spółka Wydawnictw Informacyjnych, Warszawa 1938.
Wilczek M.T.: Papiery wartościowe przemysłowych spółek akcyjnych dwudziestolecia międzywojennego. Wybór, UE Katowice 2016.
www.tauron-wytwarzanie.pl
