Ernest Erbe uruchomił w 1886 r. w Łosicach kuźnię jego imienia, wytwarzającą sprzęt i narzędzia rolnicze. Kolejne rozbudowy doprowadziły do rozpoczęcia w 1901 r. produkcji żeliwnych łączników. Rozwój produkcji i znaczenia spowodowały zmianę nazwy na „Fabryka Łączników i Wyrobów Lano-Kutych «Ernest Erbe» w Zawierciu”. Firma otworzyła swoje przedstawicielstwa handlowe i składy w Warszawie, St. Petersburgu, Moskwie i Rostowie. Zaprzestanie produkcji spowodowała I wojna światowa.
Po wojnie zakład zmodernizowano, poszerzono oferowany asortyment oraz zintensyfikowano eksport. Wywożono wyroby do Anglii, Holandii, Belgii, krajów skandynawskich, Turcji, Bułgarii, a nawet Egiptu i Indii.
W 1918 r. właścicielem firmy został Aleksander Erbe, syn Ernesta. Od stycznia 1930 r. Erbe pełnił funkcję członka Rady Przybocznej Tymczasowego Przełożonego Zarządu Miasta z ramienia Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem. Na początku lat 30. należał do Komisji Opieki Społecznej, był członkiem Kolegium Kościelnego Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Zawierciu oraz członkiem miejscowej Rady Nadzorczej Komunalnej Kasy Oszczędności, działał też w lokalnej społeczności muzycznej i organizacjach dobroczynnych.
W 1936 r., po śmierci Ernsta Erbe, firma została przekształcona w spółkę akcyjną z kapitałem 2 300 000 zł, podzielonym na 2300 akcji o wartości nominalnej 1000 zł. W Zarządzie Spółki zasiadali: Aleksander Erbe (dyrektor zarządzający), jego żona Wanda i córka Maria Węgierska. Pod koniec lat 30. XX w. Spółka zatrudniała około 640 osób. W 1936 r. wartość sprzedaży wyniosła 2 300 000 zł.
Akcja na okaziciela Fabryki Łączników i Wyrobów Lano-Kutych „Ernest Erbe” SA o nominale 1000 zł z 1936 r.
Źródła:
Rocznik polskiego przemysłu i handlu 1938. Polska Spółka Wydawnictw Informacyjnych, Warszawa 1938.
Wilczek M.T.: Papiery wartościowe przemysłowych spółek akcyjnych dwudziestolecia międzywojennego. Wybór, UE Katowice 2016.
www.dawne-zawiercie.pl/ernest_erbe
www.eeodlewnia.pl
