Kultura dyskusji w Necie- dla Palmer i nie tylko :)

Do tej notki zainspirowały mnie skierowane do mnie komentarze pewnej salonowej komentatorki, znanej z tego że zajmuje się wyłącznie pluciem na prawicę, Kaczyńskiego i "pisowców" .

Np.:

"No tak ty tylko się ślinisz na pisowskie kłamstwa, to ciebie rajcuje, jeśli na PO wynajdują, a pisowskie agenci pod dywanik."

"Do pięt mi nie dorastasz byś mogła mi dorównać.Poczytaj trochę i się doucz i dopiero dyskutuj.Wygoogluj sobie co to jest moralność kłamczuszko."

No i co tu odpowiadać na takie perełki?

Więc przytaczam kilka interesujących refleksji z portalu Tezeusz o kulturze dyskusji.
Autorem jest Dariusz Napiórkowski SJ.

Motto:

„Mowa jest zwierciadłem duszy. Kiedy człowiek mówi, odsłania kim jest”.

Publiusz Syrus

John Stuart Mill pisał, że “przeciwstawne sobie doktryny mogą również zawierać wspólną prawdę”.
Zawsze istnieje jakaś nić porozumienia, jeśli tylko obie strony zachowają dobrą wolę.

Mill pisze, że wszelką dyskusję wyklucza zastosowanie słownego przymusu.

“Najgorszym przestępstwem, które może być popełnione przez osobę polemizującą jest stygmatyzacja tych, którzy żywią przeciwne opinie jako złe i niemoralne osoby”.
Jeśli więc ktoś już na początku dyskusji, także w Internecie, przyklei komuś łatkę lub wyleje na niego kubeł pomyj, wykazuje jedynie swój brak dobrej woli i nakręca spiralę nienawiści.
Ten zabieg stosuje się, niestety, szczególnie wobec tych, którzy żywią niepopularne lub rzadkie opinie, ponieważ nie mogą się bronić, są nieliczni i nie mają wielkiego wpływu.

Jeśli ktoś reaguje na odmienną opinię jedynie przez demonstrację agresywnych uczuć, oznacza to, że wprawdzie jego opinia jest dla niego ważna, ale tak naprawdę nie potrafi jej racjonalnie obronić.

Agresja może być wyrazem egzystencjalnej i intelektualnej niepewności osoby, która okrywa się pancerzem iluzorycznej nieomylności, nie dopuszczającej żadnej możliwości błędu i nieadekwatności żywionych przez nią przekonań.

Przeciwna opinia często obnaża brak, którego osoba posiadająca ten brak nie chce przyjąć.
Lepiej być przekonanym, że zawsze się ma rację, bo wówczas nie trzeba podejmować żadnego wysiłku poznawczego.
Agresja słowna zmierza często do unicestwienia opinii, która, zdaniem osoby uciekającej się do tej formy przemocy, nie ma prawa istnieć.

Wartp przeczytać cały artykuł- O kulturze dyskusji w Internecie.

I chociaż chwilę się nad nim zastanowić.
Kłamstwo, chamstwo i agresja czasem wygrywają, ale tylko na krótką metę.

Sama wiem jak trudno czasem nie dać się ponieść emocjom, ale może warto próbować ;))