Tak dla przypomnienia pamiętna debata z roku ’95 pomiędzy Lechem Wałęsą a Aleksandrem Kwaśniewskim.
Widać jak na dłoni, jaki postęp techniczny dokonał się w przekazie telewizyjnym. Jednak to jest nieistotne. Według wielu to właśnie debata pozwoliła Kwaśniewskiemu wygrać wybory w roku 95. Choć byłego prezydenta wywodzącego się z obozu lewicy nie lubię to jednak muszę przyznać, że był lepszy od Wałęsy. Więcej z taką dyspozycją mógłby wygrać z każdym i to nawet dziś. Obecnie Kwaśniewski swoje najlepsze lata ma za sobą. Wtedy był młody i głodny sukcesu co przekładało się na jego postawę w debacie. Doskonale przygotowany, świetnie ripostujący pytania Jana Nowaka-Jeziorańskiego, mówił płynnie i zwarcie. Już wtedy pojął zasadę, że należy patrzyć prosto do kamery. Najmocniej unaoczniło się to podczas podsumowania debaty przez obu kandydatów. Kwaśniewski patrzył do kamery przez cały czas a Lech Wałęsa ani razu nie spojrzał wprost na kamerę przez dwie minuty tylko kręcił głową i wodził oczami aby tylko nie spojrzeć.
Jedno pytanie zapadło mi mocno w pamięć. Jerzy Marek Nowakowski(blogger S24- Marginalia) zapytał Kwaśniewskiego o rozmywanie się styku gospodarki i polityki(dziś się używa słowa biznes ale trzeba pamiętać, że to było ponad 10 lat temu), które prowadzi do niejasnych powiązań i korupcji. Konkludując swoje pytanie powiedział, że sprzyja temu zbyt rozbudowany immunitet poselski. Jaka padła odpowiedź? Immunitet jest zbyt szeroko zapisany i SLD chce zmniejszyć zakres tego przywileju. Kwaśniewski twierdził też, że ekonomia i polityka są nierozłączne. Jego zdaniem aby relacje pomiędzy sferą polityki i gospodarki były przejrzyste potrzeba stworzyć ramy działania. Podał za przykład ustawy i regulacje prawne Stanów Zjednoczonych na końcu stwierdzając, że w Polsce nadal jest to „ziemia nieznana”. Tylko że dziś mamy rok 2007 i dalej ta kwestia pozostaje „ziemią nieznaną”, kolejne partie deklarują zniesienie immunitetu a sam Kwaśniewski stał się wraz z małżonką ikoną niejasnych powiązań z biznesem(Dochnal, Kulczyk i masa bankietów „charytatywnych”).
