Sikorski pozwany

Jak wszyscy wiemy Władysław Bartoszewski to w III RP postać niezwykle popularna, której na sucho uchodzi to, za co innych można by śmiało krytykować. Choć sam często świadomie i z premedytacją nie powstrzymuje języka, poniża innych i miota na lewo i prawo „bydłem” czy „dyplomatołkami”, to każdy jego krytyk musi się liczyć z natychmiastowym odporem salonu.

Nieliczni śmiałkowie lądowali zwykle na łopatkach przyciśnięci ciągle tymi samymi „merytorycznymi” argumentami, których sens sprowadzał się do przesłania.

Stul pysk chamie i ani jednego złego słowa o „najlepszym polskim życiorysie”, byłym więźniu Auschwitz i sędziwym już człowieku

Może uwierzyłbym w szczerość salonu w walce o dobre imię „profesora”, szacunek dla jego wieku i obozowych przeżyć gdyby nie zupełnie odwrotne zachowanie w stosunku do, o rok tylko młodszego, Jana Kobylańskiego, zasłużonego polonijnego działacza i wieloletniego więźnia Pawiaka, Auschwitz, Mauthausen i Gross Rosen i (tu leży pies pogrzebany), sponsora Radia Maryja.

Dziś dowiadujemy się, że oczyszczony przez IPN z zarzutów polonijny milioner pozwał Radosława Sikorskiego za nazwanie go w książce „Strefa zdekomunizowana”, „antysemitą"i "typem spod ciemnej gwiazdy".

Warto przypomnieć, że przed Sądem Okręgowym w Warszawie i o dziwo bez medialnego rozgłosu toczy się proces wytoczony przez Jana Kobylańskiego dziewiętnastu oszczercom takim jak Michnik, Lizut, Gugała, Sznepf, Wysocka-Sznepf, Kublik, Passent, Gauden, Morawski, Baczyński i inni.

Przypomnę tylko kilka tytułów z czasów tamtej zmasowanej nagonki na niewinnego człowieka. Robili to ci sami ludzie, którzy w wypadku Bartoszewskiego apelują o szacunek dla starszej osoby i byłego więźnia obozu koncentracyjnego.

  „Zbrodniarz sponsorem Ojca Rydzyka?”,

  „Za garść złotych monet”,

  „Kobylański szmalcownikiem?”,

  „Ścigany sponsor ojca Rydzyka”,

  „Ekstradycja milionera”,

  „Fałszywka Kobylańskiego”,

  „Podwójne życie don Juana”,

  „IPN o sprawie Kobylańskiego. Wydali rodzinę żydowską gestapo.”

Przydałaby się w końcu sądowa nauczka dla tych świętych i bezkarnych krów III RP.