Prawo dla maluczkich

Art. 160. § 1. Kto naraża człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

§ 2. Jeżeli na sprawcy ciąży obowiązek opieki nad osobą narażoną na niebezpieczeństwo,podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

 Ten artykuł z kodeksu karnego, w każdym normalnym, praworządnym i poważnym kraju powinien mieć zastosowanie wobec każdej osoby, która go naruszy. Jednak w republikach bananowych i państwach oligarchicznych władza i możni stawiają się ponad prawem.

 Brak przedłużenia mocy działania wrześniowego rozporządzenia minister zdrowia, próba ograniczenia leczenia nowotworów metodami niestandardowymi dla osób tylko poniżej 18 lat, a następnie dążenie do ograniczenia ilości szpitali stosujących te metody, w sposób niewątpliwy wyczerpuje znamiona przestępstwa popełnionego z tego artykułu, mimo późniejszego wycofania się z tych przestępczych decyzji. Konkretni z imienia i nazwiska ludzie zostali narażeni na utratę zdrowia bądź życia.

 Jeżeli popełniający to przestępstwo jest usytuowany w sferach rządzących to grozi mu tylko „rozmowa dyscyplinująca” z premierem Tuskiem i ewentualne zrzeczenie się jednomiesięcznej pensji.

 Mają szczęście dziennikarze TVN24 i Radia Zet, że pracują w „słusznych mediach”.  

Nie miał takiego fartu Wojciech Sumiński, stąd oburzenie na jego aresztowanie było znacznie mniejsze, zwłaszcza, że w sprawie tej maczał swoje brudne paluchy sam nietykalny marszałek sejmu Bronisław Komorowski, człowiek, któremu nie tylko nikt nigdy nie postawi żadnych zarzutów, ale też żaden dziennikarz nie zada mu niewygodnych pytań.

Żyjemy w państwie, w którym „elity” i decydenci usytuowali się ponad prawem stając się bezkarnymi.

 W takim państwie żyjemy. Nazywane jest ono z lubością przez jego właścicieli „demokratycznym państwem prawa”.

Kiedy powiemy DOŚĆ!!! ?