Niby nic takiego niezwykłego, ale w erze powszechnej konsumpcji i postawy olewczej zdarza się coraz rzadziej. Grupa Brytyjek chce zebrać trochę kasy dla fundacji, która pomaga kobietom dotkniętym rakiem piersi.
Do charytatywy mam pewien dystans. To granie na emocjach, bez miejsca na dyskusję, czy cel danej zbiórki jest istotnie ważniejszy niż setki innych. Na świecie jest tyle do zrobienia. Marzyłoby się jakieś kompleksowe rozwiązanie - ale nie kryję, że nie mam pomysłu.
Pomijając tę wątpliwość oświadczam, że dziewczyny mi imponują. Jest ich kilka czy może kilkanaście, cel stawiają sobie w miarę skromny - zebranie 1500 funtów. Jak? Ano, pojadą autostopem z Brześcia na Białorusi do Brestu we Francji. Brest-to-Brest. Breast cancer care. Gra słów. Dwa i pół tysiąca kilometrów. Cała Polska, Niemcy, Benelux, kawał Francji.
Dwie z nich poznałem i jestem pod wrażeniem. Helen i Philippa studiują medycynę. Normalne, wyluzowane, rozrywkowe. Ale też im się chce. Chce im się zrobić coś fajnego - dla innych. They care.
Oto Helen i Phil w kolejce po bilety na reprezentacyjnym dworcu stolicy - Warszawa Wschodnia. Plecak Philippy dźwignąłem łatwo, ale ugiąłem się próbując podnieść plecak Helen (kuca). - Namiot jest ciężki - oznajmiła i jakby bez wysiłku wrzuciła bagaż na swoje plecy.
Startują jutro. Nie z Brześcia, lecz z Terespola: białoruskich wiz nie dostały. Trzymajcie się, baby. Mam nadzieję, że lista wpłat urośnie szybko.
Inne tematy w dziale Rozmaitości
