Kandydatura

Zetknął nas los, przypadek, wybór tego samego miejsca zamieszkania.

Osobiście poznaliśmy się na jednym z zebrań mieszkańców.

Wtedy wytypowano mnie na redaktora biuletynu - gdzie i jego teksty się pojawiały.

Biuletyn to epizod, ważniejsza była rola Łukasza w integrowaniu społeczności osiedla.

Wkładał w to wiele serca, wysiłku.

Kiedyś w przypadkowej rozmowie dowiedział się z czym wtedy zmagałam się, z jakim piekłem.

Zareagował spontanicznie - organizując sąsiedzkie spotkanie, by wydobyć mnie z niżu, poczucia beznadziejności. Mnie - wtedy jeszcze obcą mu w sumie osobę.

Byłam tym i zdumiona, i wzruszona.

Bo rozczarowana nieprawością wielu - miałam do czynienia z rasowym człowieczeństwem.

Na początku komunikacja miejska słabo obsługiwała nasz region.

I gdy dowiedział się, że będę wracać z centrum po spotkaniu z pisarzem  G. Mastertonem - sam zaoferował dowiezienie mnie do domu.

Gdy doświadczał dobra od strony innych - zawsze pamiętał by to docenić, dać wyraz wdzięczności.

Spotykaliśmy się na grillach osiedlowych, był u mnie na mym parapecie.

Pamiętam nasze rozmowy o ważnych sprawach - życiowych, emocjonalnych. Gdy moja Córka ujawniała swoje pasje, plany życiowe - uważnie się nad tym nachylał, wzmacniał jej marzenia.

Sam jest tytanem pracy i tym bardziej podziwialismy go za czas dany wszystkim tym, którzy potrzebowali jego wsparcia, rady.

Kilka lat temu - sygnał nocą od kogoś innego, moja modlitwa w tej intencji - ale Bóg miał inne plany...

Tragicznego 10 kwietnia - była u mnie jego Żona /lekarz/ - bo groził mi pobyt na chirurgii. Na gorąco rozmawiałyśmy o szokujących wydarzeniach.

Jego kandydaturę określa się jako stawianie na młodość, bezpartyjny patronat.

Nie wiem jaki będzie werdykt.

Jeśli obejmie to stanowisko - z całą odpowiedzialnością powiem - wygrało Człowieczeństwo! Dokumentował je swoją postawą przez prawie dekadę naszej znajomości.

Łukasz - trzymam kciuki!