Nie wie lewica....

Nie, nie ramiona.

One w leasingu podtrzymywania sklepienia świata co nad Tobą...

Choć czasem gdy śpię...chyba to one mnie niosą...

Że bez Twej wiedzy?
Akces zbyteczny...

A może nie?

Nie, nie ramiona...
A filary pod płaszczem Twej duszy.
Mocarne ...
Zimne gdy niż, parzące.. gdy słońce zimnym karłem ...

Ramiona tną codzienność a my niecodzienni...
Nie wie lewica co czyni prawica...

O sednie zawsze wiesz....

Nie, nie ramiona... które krwawią od nacięć banałem...

Które wekują lojalność na jesień...
Z piekącym nerwem na listku figowym...

Mój spokój nie z anatomii...

A z kruchej struktury tytanowego pytania...