Zrozumieć mężczyznę

Z mężczyzną o męskim cieple...

Rzadko się spotykamy, ale wczoraj spontan przy okazji zupełnie innej sprawy...

Gdy temat "innej sprawy" wygasł, poprosiłam go, by pomógł mi coś zrozumieć...

Dałam mu furtkę - bo ponad rok temu rzekł - ale nie opowiadaj mi o innych mężczyznach.. On, wiele lat młodszy ode mnie...choć stale powtarza, że czuje się o wiele starszy...

Pomimo furtki zbagatelizowania mego pytania, nachylił się nad nim...

Odpryski z naszej długiej rozmowy...

On: Jeszcze krócej: albo nic się nie zmieniło i "dziś wiem, że to miłość na pewno", albo reakcja automatyczna, psychologiczna, pojęcie nieostre, taki dog in a manger... Tertium non datur..

* * *

Tego typu historie mogą nie mieć końca, Lady.. To, właściwie, przestroga...

* * *

Ja: Niegroźną wersje zazdrości męskiej jestem w stanie znieść, ale wtedy tylko, gdy czuję się kochana.
Gdy zaś nie jestem kochana - to tak jakby mężczyzna brandzlował się moją dłonią bez mej woli i wiedzy. Myślę, że łapiesz o co mi w tym biega.

* * *
On:
- Oj Mała, Mała.. A gdyby było ciepło, to nie krzyż na drogę? Ciepło to trwanie. Przez cały czas daję Ci TO do zrozumienia...
_____________

Ciepło to trwanie...Raczej nie. Męskie ciepło to tak deficytowa sprawa - że obecne - nigdy nie wygeneruje TRWANIA. Bo trwa się pomimo wszystko. Ciepła się łaknie.
Bez ciepła mnie już po prostu nie ma.
_____________

Na pożegnanie:

On: Dzięki za dziś - czuję, że mniej rdzewieję...

A to we mnie była wdzięczność.
Dobrze pogadać z mężczyzną o świecie mężczyzn...
Świecie, w którym mentalne ciepło - jak kwiat paproci...