Jestem autorem biografii Jaruzelskiego, książki bardzo niewygodnej dla jej bohatera. Niniejszy tekst stanowi uzasadnienie postulatu degradacji generała, a także jest próbą naszkicowania tego, co mnie – jako historyka, który ośmiela się mówić i pisać prawdę – spotyka ze strony Jaruzelskiego i jego przyjaciół. Wyemitowany niedawno film pt. „Towarzysz Generał” doprowadził do zintensyfikowania ataków na mnie. Zarzuca mi się niekompetencję, a dziennikarze, chciałbym wierzyć że niezbyt dobrze przygotowani, nie polemizują z Jaruzelskim. Lektura tego tekstu może być dla nich przyczynkiem do pogłębienia swojej wiedzy, a w rezultacie przygotowania się do uczciwej, merytorycznej i partnerskiej debaty z doskonale przygotowanym generałem.
Jestem autorem książki pt. „Generał ze skazą. Biografia wojskowa gen. armii Wojciecha Jaruzelskiego”. Oznacza to, że jestem jego koszmarem, zwłaszcza po projekcji filmu pt. „Towarzysz Generał”. Materiał został wyemitowany w TVP 1 w dniu 01.02.2010 r., byłem w nim jednym z ekspertów. To jednak nie koniec historii Towarzysza Generała, gdyż złożyłem w wydawnictwie przeszło 700-stronicowy maszynopis książki pt. „Komitet Obrony Kraju”. Książka w znacznym stopniu pogłębi tematykę poruszoną w filmie. Wiem też, że w przygotowaniu jest kolejna książka o Wojciechu Jaruzelskim, którą pisze młody historyk. Myślę, że z czasem Jaruzelski będzie z rozrzewnieniem wspominał czasy, gdy był tylko jeden Kowalski, którego wdeptywał w ziemię.
Atak amnezji u dziennikarzy
Tuż po projekcji filmu stałem się obiektem nagonki medialnej. Momentami przypominała ona zaszczuwanie oficerów pochodzenia żydowskiego, których Jaruzelski swego czasu wyrzucił poza nawias społeczeństwa. Nie byłem zdziwiony postawą dziennikarzy Wojciecha Mazowieckiego i Jacka Żakowskiego, zaprezentowaną w dyskusji telewizyjnej, tuż po projekcji filmu. To było naprawdę zabawne, gdy udawali, że odkryli Amerykę, ogłaszając, że jestem pułkownikiem Wojska Polskiego i byłem w partii. Od samego początku, czyli 8 lat, na okładce książki pt. „Generał ze skazą” tkwi moje zdjęcie w mundurze oficera WP. Poza tym, czy któryś z tych panów zna pułkownika Ludowego Wojska Polskiego, który nie był w partii? Ja nie spotkałem się z takim przypadkiem.
Jaruzelski u Moniki Olejnik
Bardzo rozczarowała mnie Monika Olejnik, prowadząca program „Gość Radia Zet”, kiedy następnego dnia po emisji filmu zaprosiła Jaruzelskiego na wywiad. Miałem wrażenie, że była nieprzygotowana z tematyki dotyczącej dziejów LWP. Niemal na każde zadane przez nią pytanie, Jaruzelski odpowiadał stekiem kłamstw, które nie spotykały się z odpowiedzią. Jeżeli Monika Olejnik nie ma pojęcia o Siłach Zbrojnych PRL, to powinna zrezygnować z takich wywiadów. Radio Zet to nie jest jej prywatna stacja radiowa, w której Jaruzelski ma prawo do ogłupiania Polaków po raz kolejny. Audycja była do tego stopnia naszpikowana kłamstwami, że sporządziłem z niej liczący kilka stron raport. Słowa Jaruzelskiego opatrzyłem odsyłaczami do archiwów, a nawet konkretnych sygnatur, dzięki którym Monika Olejnik może znaleźć prawdziwe odpowiedzi na swoje pytania – jeśli naprawdę chce je uzyskać (...)
Ze względu na ograniczenie ilości tekstu dozwolonej w jednym wpisie, zapraszam do kontynuowania lektury na mojej stronie internetowej www.lechkowalski.pl
