Co komu w duszy gra ? Nie tylko o Piesiewiczu

Co komu gra w rozporku ? Ach iluż czytelników mająa pisma gdzie opowiada się - kto z kim .Przeciez to takie rajcujące czytać , potępić , poczuć się lepiej.

Starszy człowiek , który zrobił krzywdę samemu sobie . Nikomu więcej. Sobie . W czasach jaruzelskich miał odwagę stanąc podczas procesu zabójców księdza i mówić oskarżam . Dziś ludzie , którzy w tym samym czasie grzecznie siedzieli pod pierzynką i złego słowa nawet w towarzystwie nie powiedzieli o komuchach - dzis mówią - on już wtedy był podejrzany .

Człowiek. Każdy ma inną odpornośc i psychikę.Jeden jak czołg przejdzie przez życie bez zadrapań , drugiego nawet mały wiatr potrafi przewrócić.

Jednen gdy odchodzi od niego żona i zabiera dzieci - potrafi się znaleźć , dbać o siebie , nie dostrzegłbyś ani cienia cierpienia ,  drugi z rozpaczy tonie w morzu wódy , depresja , samodestrukcja.

Byli tacy co przeszli przez zawieruchę II w.ś. z wiekszym,i bądź mniejszymi okaleczeniami i pękali w środku , pękali w sobie , nie z powodu traumy lat poprzednich ale tego co wytworzyły w sobie czasy stalinowskie , nagle ci co byli wokół robili sąd na zebraniu , składaj samokrytykę , wiwisekcja , strzęp człowieka.

Człowiek.Czasami błądzi tak strasznie , że sam przed sobą nie potrafi się przyznać . Gdy nawet siebie okłamujesz  czy innym potrafisz powiedzieć - zbłądziłem ?

Dziś jest 12 grudnia - kiedyś dawno dawno temu jednen z moich znajomych odwiózł swoją narzeczoną na lotnisko i poleciała na 3 miesiące  dorobić na Zachodzie na ich  nowe wspólne  życie .Nastepnego dnia nie było teleranka. Ona bał się wracać , on nie miał cienia szansy by do niej pojechać. Po roku dostał list . Koniec. Więcej jej nie widział. Podnosił się ponad 2 lata z miłości która odeszła , a może w jego przypadku nigdy nie odeszła , tylko została pogrzebana.

Gdy ktoś upada i ciągnie za sobą innych , mówimy ej bracie tak nie można , robisz innym krzywdę .

Gdy ktos upada sam , robiąc tylko sobie krzywdę , podajemy mu rekę , on ją moze odtrącić , ale my ją podajemy , by wiedział , że ta ręka jest , że może się chwycić.

Może temu człowiekowi nikt nie podał ręki , moze on był zbyt dumny by ja chwycic , a moze nikt nie widział że upada , bo upadał sam , w zaciszu , nie robiąc oprócz siebie nikomu  krzywdy .

Ten człowiek jest senatorem i według mnie powinien z własnej woli przestać nim być .

Ale to tylko moje zdanie. Upadek tego człowieka wczoraj stał się z prywatnej sprawy , ogólnopolska sensacją .

Z takiego położenia mozna już tylko się podnosić . Można rzucać kamieniami , można milczeć , albo mozna powiedzieć - mam nadzieję że wstaniesz. 

Świat nie składa się tylko z idei , polityki , ale składa się przede wszystkim z małych radości , z wielkiego szczęscia , z małych potknięć lub wielkich upadków. To wszystko mozna pomnożyć przez parę miliardów ludzi.

Od teraz juz mnie ta sprawa nie zajmuje   , bo nie interesjuą mnie słowa obrony wypowiadane przez innych lub gremialne rzucanie kamieniami .

Nie interesuje mnie film ( którego nie obejrzałem tylko przeczytałem co w nim jest ) bo nie interesują mnie filmy z absolutnie prywatnych spraw innych ludzi w których robią to co robią .

Kto chce niech się napawa upadkiem  - ja w milczeniu popatrzę czy ten człowiek ma siłę by się podnieść , bo na tym polega człowieczeństwo. Wstać gdy się było na dnie .