Olśniony

Salon 24 jest miejscem w którym wymieniane poglądy mnie nie są w stanie juz zaskoczyć,ale dzisiejsza dyskusja o literaturze mnie olśniła.

Bo gdy Weisser wrażliwy chłopak,który posiadł  tajemicę brentowskiej cegielnii,prowadził swoich kolegów - proletariackie dzieci - magią miejsc zapomnianych choć jeszcze wtedy nie do końca zniszczonych,gdy z kart książki przebijało inne spojrzenie na miasto,gdy smak oranżady z krachli nieomal dał sie wyczuwać,czytając w 1987 myślałem,Waiser dobrze że się pojawiłeś.

Przeprowadzajac się na kartach książki,wyczarował się świat którego już nie ma,Małej Holandii i małego chłopca który przymierzając mennonickie nakrycie głowy,grzecznie powtarzał Górnicy fedrują , Hutnicy wytapiają a Mennonici poszli do nieba , ale tatuś zdobył stół.

Mimezis opisała rozterki tejże mennonickiej dziewczyny a Harmeszoon został na środku żuławskiej wioski z dziurą poi kuli w głowie.

Chłopiec podrósł i znowu wszedł w świat osoby przegranej,która żyła tylko tym że występowała na scenach opery.ale w 1945 jej miasto zniknęło więc umarła ze swoim miastem mimo że jeszcze żyła.

Chłopiec zabładził i w jeden z pobliskich wsi trafił na sąd gdzie nikt nie miał wyrzutów sumienia bo przecież mozna było spalić całą rodzinę w chałupie , a że kaszubski pomylił się przyjezdnym z niemieckim było tylko bagatelą.

Chłopiec wcielił się w innego chłopca Castorpa i namalował pierwsza naiwną miłość ,nie zapominając o smaku i zapachu miejsc które opisywał.  

Chłopiec podróśł i zdając na prawo jazdy juz jako mężczyzna nie spodziewani zabrał nas w świat przedwojennych Kresów , zabaw , beztroskiego czasu, balonów, aeroplanów,automobili , dziadka Karola , Truskawca i Lwow - ale bładzac po tamtych czasach nie zapominał o swoim mieście . 

I dziś w Salonie 24 zrozumiałem jak bardzo się myliłem , jak bardzo tego typu literatura , mistrzowski język , zdania które po wielokroć przerabiane na kartach ksiązki płyna bez zgrzytów i niedoróbek , gdzie jak w mezurce wszystko nabrało idealnych proporcji.

"H.... kupują tylko ludzie z czterema paskami na dresie aspirujący do miana inteligenta." - wyczytałem dzisiaj w S24.

I to wszystko drogi Weisserze,Castorpie,Pani Ciwle.

Pozwolę sobie na cytat " bo słowo salon nie oznaczało wtedy zakładu fryzjerskiego,skepu z butami albo pralni" .

Dziś oznacza tylko tyle że wrócił duch PRL-u , gdzie prosta szwaczka stawała nad dorobkiem Wańkowicza czy Gombrowicza i jednym pogardliwym strzyknięciem sliny waliła wyuczony tekst - Yntelygenckie mecyje - a towarzysze z zebrania partyjnego po takim dictum krzyczeli - Niech żyje.