Nie wiem czy lubicie Boscha. Bo znacie na pewno. Chciałbym przypomnieć jeden z jego obrazów. Taki nie-najbardziej znany. Historycy sztuki trochę się kłócą czy autorem jest sam Hieronim – może obraz namalowali jego uczniowie a może nawet naśladowcy. Dzieło już w momencie powstania było „niemodne” – na desce nie znajdziemy wynalazków epoki Renesansu – pomimo, że powstało na początku XVI w tkwi jeszcze w estetyce średniowiecznej.
Obraz wypełniony jest krzykliwymi i ekspresyjnymi postaciami: żołnierze, dostojnicy, spowiednik, zły łotr z kolegami. Mają ważną misję do spełnienia, a może tylko chcą poczuć trochę prawdziwej krwi. Jedni chcą powiedzieć coś ważnego, bo krzyczą w pochodzie wyrażając własne zdanie. Inni idą przepełnieni dumą i przekonaniem własnej racji. I oni wszyscy giną zanurzając się w czarnym tle. Nawet nie zauważają swojej śmierci. Pozostają cisi: Jezus, Weronika i dobry łotr.
Jest niewiele dni w roku, które zachęcają do zadania paru pytań dotyczących samego siebie. Nie sąsiada, przyjaciół, wrogów, ludzi znanych i nieznanych, ale samego siebie.
Inne tematy w dziale Społeczeństwo
