Co to jest faszyzm

Ponawiam dawny Blog

Faszyzm doktryna polityczna powstała w okresie międzywojennym we Włoszech, sprzeciwiająca się demokracji parlamentarnej, głosząca kult państwa (statolatrię, totalitarne silne przywództwo, terror państwowy i solidaryzm społeczny).

Faszyzm podkreślał wrogość wobec zarówno liberalizmu, jak i komunizmu. Początkowo nazwa odnosiła się tylko do włoskiego pierwowzoru, później była stosowana wobec pokrewnych ruchów w latach 20. i 30. XX wieku, zwłaszcza narodowego socjalizmu w Niemczech, oraz współczesnych ruchów wywodzących się z partii faszystowskich (neofaszyzm). Uważana jest na ogół za doktrynę prawicową lub (przez takich politologów jak Zeev Sternhell, Hugh Seton-Watson, Eugen Weber) hybrydalną tzn. łączącą elementy lewicowe i prawicowe[2].

Następujące elementy są najczęściej wymieniane jako integralne części faszyzmu:

-nacjonalizm

-etatyzm

-militaryzm

-imperializm

-totalitaryzm

-antykomunizm

-korporacjonizm

-populizm

-kolektywizm oraz opozycja do politycznego i ekonomicznego liberalizmu

Według Zeeva Sternhella faszyzm włoski powstał w wyniku fuzji ruchów nacjonalistycznych, w szczególności francuskiego (Akcja Francuska, Maurice Barrès, Edouard Drumont, Charles Maurras) i włoskiego (Enrico Corradini), syndykalizmurewolucyjnego (Georges Sorel). Z obu nurtów faszyzm przejął silny charakter kolektywistyczny i przekonanie o konieczności walki z burżuazją, choć nieco inaczej rozumianą przez każdy z nich. Na formowanie faszyzmu miał także wpływ kult przemocy jako narzędzia rewolucji, inspirowany głównie pracami Georges’a Sorela. Pod koniec XIX liczne kręgi socjalistów zachodnioeuropejskich (w tej liczbie Benito Mussolini) były rozczarowane brakiem przepowiedzianej przez Marksa rewolucji i samoistnego upadku kapitalizmu. Według Barresa ani marksizm ani liberalizm nie mogły stać się inicjatorem przemiany społecznej, gdyż były według niego ideologiami ciągłej walki wewnętrznej (np. klasowej). Inicjatorem tym miał się za to stać naród, rozumiany jako autonomiczny byt (kolektyw) jednoczący wszystkie klasy społeczne. Cele i interes narodu stawały się celem samym sobie. Celom narodu, jakkolwiek byłyby one zdefiniowane, miały być podporządkowane zarówno działania obywateli, jak i pojęcia takie jak prawda, sprawiedliwość, instytucje państwa (etatyzm) i prawo (pozytywizm prawniczy).Równocześnie jednak zdecydowana wrogość wobec burżuazji, dekadencji, demokracji i liberalizmu były poglądami, które łączyły wiele radykalnych ruchów politycznych, zarówno po stronie skrajnej prawicy, jak i skrajnej lewicy. U podstaw faszyzmu legł również sprzeciw wobec racjonalizmu, idei Oświecenia, fascynacja instynktami i emocjami, które miały być nośnikami siły życiowej, niezbędnej do przeprowadzenia rewolucji przeciwko dekadencji, której głównym źródłem miała być burżuazja.

W odróżnieniu jednak od niemieckiego narodowego socjalizmu w faszyzmie włoskim brakowało silnych nurtów rasizmu oraz antysemityzmu, które w Niemczech stały się głównym składnikiem „mitu założycielskiego”.

Doktryna faszystowska została ogłoszona zaraz po I wojnie światowej przez Benito Mussoliniego, który w roku w 1919 założył organizację znaną jako Związki Kombatanckie (Fasci di Combattimento), przekształconą w roku 1921 w Narodową Partię Faszystowską (Partito Nazionale Fascista).

Faszyzmem włoskim inspirował się Adolf Hitler, tworząc w Niemczech ustrój narodowosocjalistyczny.

Kwestią kontrowersyjną pozostaje klasyfikacja rządów gen. Francisca Franco w Hiszpanii. W 1947 roku proklamował on „monarchię katolicką”, w praktyce jednak zachował autokratyczną władzę oraz wprowadził korporacjonistyczną gospodarkę (frankizm). Jako faszystowski przez historyków określany jest także ustrój Portugalii w okresie dyktatury António Salazara.

W niemieckiej wersji faszyzmu czyli narodowym socjalizmie ważnymi elementami był także rasizm, walka z religią lub instrumentalne wykorzystywanie jej, antysemityzm, homofobia i szowinizm które włoski faszyzm z czasem zaczął przejmować po współpracy Adolfa Hitlera z Benito Mussolinim.

W Polsce do ideologii faszyzmu odwoływały się w okresie międzywojennym niektóre ruchy narodowe związane z narodowym radykalizmem, chociaż nie tylko. W Polsce istniał szereg ugrupowań faszystowskich, które nie miały styczności z polskimi narodowcami – endecją i radykałami. Był to między innymi Związek Faszystów czy Pogotowie Patriotów Polskich. Po roku 1989 do idei faszystowskiej odwoływał się poniekąd Polski Front Narodowy.

Cechy faszyzmu:

1.Autokratyzm w stylu wodzowskim(wzywa do posłuszeństwa wobec jednego lidera, często prowadzi do kultu jednostki)

2.Militaryzm czyli tendencja w polityce wewnętrznej polegająca na rozbudowywaniu potencjału militarnego państwa do rozmiarów przekraczających znacznie rzeczywiste potrzeby obronne, w powiązaniu z przejmowaniem przez koła wojskowe coraz większej kontroli nad całym państwem;W tym także agresywna polityka zewnętrzna polegająca na celowym wywoływaniu konfliktów zbrojnych lub dążenie do rozstrzygania dotychczasowych konfliktów metodami siłowymi;
3.Walka z odmiennymi ideologiami (np. demokracja, komunizm) poza tym faszyzm używa wyraźnej retoryki, wzywa do heroicznego, masowego wysiłku w celu np. odtworzenia minionej potęgi4.Pełna kontrola partii rządzącej nad dużą częścią aspektów życia społecznego i gospodarczego państwo faszystowskie reguluje i kontroluje zamiast nacjonalizowania środki produkcji5.Gospodarczy etatyzm oraz korporacjonizm, faszyzm wynosi państwo jako nadrzędną ponad jednostki, instytucje oraz grupy je tworzące6.Nacjonalizm, w skrajnych przypadkach szowinizm bądź rasizm. Faszyzm jest wiązany przez wielu naukowców z jedną lub więcej spośród poniższych charakterystyk:-wysoki poziom nacjonalizmu-ekonomiczny korporacjonizm-silny dyktatorski przywódca, który przedstawia naród, państwo albo wspólnotę jako nadrzędną wobec jednostek albo grup je tworzących.Na koniec najważniejsze w USA zakazany jest komunizm ale faszyzm już nie stąd Pan Max Colonko powinien teraz zrozumiec dlaczego polscy anrodowcy w USA byli by traktowani jako zwykli patrioci!!!