Demokracja demokracją, a i tak ma byc, jak zaplanowali starsi i madrzejsi. A jak kto uwaza inaczej, to znaczy, ze do “naszej mlodej demokracji” nie dorósł.
( zawsze mialem wrazenie, byc moze błędnie, ze “mloda demokracja” tym rozni sie od normalnej, iz w tej pierwszej pierwszy milion nalezy ukrasc – oczywiscie, kto nie rozumie, iz jest to przywilej zastrzezony dla swojakow, ten skonczy w pierdlu, zwlaszcza jesli zamiast miliona przy prywatyzacji ukradnie skrzynke napoju wino-podobnego z Gminno-Spoldzielczego sklepu ).
I tak jak kiedys ulubiony napoj klasy robotniczej, scil. szampan, spozywany byl usty jej przedstawicieli, tak teraz starsi i madrzejsci podejmuja za nas wazne i dalekosiezne decyzje, wbrew oczywistej woli narodow
( kliniczny przyklad to przyjecie Traktatu Lizbonskiego przez kłamcę, oszusta i pseudokatolika Tony Blair’a, przy pelnej swiadomosci, iz gdyby wywiazal sie ze swoich obietnic i dal mozliwosc Anglikom zadecydowania w referendum, to co najmniej 90% glosowaloby na NIE – Blair tym tylko rozni sie od naszego Chyżawego Rója, iz nie jest recznie sterowany przez Adolfinę Merkel ).
Jednoczesnie wmawia nam sie, jako to narodowi łatwowiernych baranow, ze zrzekajac sie suwerennosci zabezpieczymy nasza suwerennosc, ze złą konstytutę zawsze mozna zmienic i takie tam banialuki.
W zwiazku z obecną dyskusją dotyczacą ruskich “zaczystek” na Kaukazie przypomnial mi sie jeden z wykladow St.Michalkiewicza ( znanego antysemity i homofoba, ktoremu nie podobali sie “zachodzacy nas od tyłu Judejczykowie” ), na ktorym wyjasnial PRAKTYCZNE skutki drobnych z pozoru zapisow PRAWNYCH.
Otoz wszystkie dawne republiki Zwiazku Sowieckiego, ktore posiadaly status republik zwiazkowych, oglosily w koncu niepodleglosc i mimo mniejszych czy wiekszych przepychanek i strachow ( np. na Litwie ), obylo sie bez rozlewu krwi.
Z chwila, kiedy probowala zrobic to samo nie zwiazkowa, ale autonomiczna republika Czeczenii, to ruskie tanki z miejsca wybily im to z glowy ( pomijam szczegoly, typu ze taka tam u nich republika, jak w Chinach demokracja ).
Tymczasem u nas wciaz jeszcze panuje optymizm, laudacje ku czci naszego premiera, laureata nagrody Karola Wielkiego wyglosi sama Adolfina (
_ ) i tylko takie drobiazgi jak art. 116 niemieckiej konstytucji pozostaje od ponad pol wieku bez zmian, bo kto by tam sie przejmowal drobiazgami. Wszak to taka sama drobna roznica jak miedzy republika zwiazkowa a autonomiczna dawnego ZSRR.
Inne tematy w dziale Polityka
