Po niespodziewanie dobrym występie piłkarskiej reprezentacji Rosji pojawiły się głosy w niemieckich mediach że sukces Rosjan wcale nie musiał być uzyskany w sportowy sposób. W internecie pojawia się filmik na którym widać jak w przerwie jeden z meczów piłkarz Sbornej trzyma dłonie przy ustach, co może sugerować, że wdycha coś przez nos. Podobnie zachowywało się kilku innych piłkarzy gospodarzy tuż przed drugą połową meczów z Hiszpanią i Chorwacją. Według rzecznika rosyjskiego odpowiednika PZPN-u piłkarz ten wąchał chusteczkę nasiąkniętą amoniakiem. Samo wdychanie tej substancji nie jest zabronione przez FIFA, ale budzi mimo wszystko kontrowersje. Jak podają eksperci zażywanie tej substancji może zwiększyć wydolność organizmu (Rosjanie w fazie pucharowej stoczyli dwie dogrywki z rzutami karnymi) i w każdym z tych meczów statystycznie przebiegli po około 140-150 km. Niemieccy dziennikarze, którzy wyciągnęli te sprawę na światło dzienne zauważają że dla Rosjan to nic nadzwyczajnego. Z kolej Mołdawscy dziennikarze po opublikowaniu zdjęcia strzelca bramki dla Sbornej w 1/8 finału Artioma Dziuby na którym widać wyraźnie na jednej z dłoni ślady po nakłuciu igłą sugerują że w ten sposób Rosjanie przyjmują doping. Czy to realne? Dziś mamy systematyczne badanie piłkarzy pod kierunkiem nielegalnych substancji. Ale mistrzostwa odbywają się w Rosji, mamy wszyscy w pamięci Zimowych we Igrzyska w Soczi w 2014r podczas których istniał państwowy system tuszowania przypadków dopingu. W kilka lat po Igrzyskach mamy już kilka dyskwalifikacji rosyjskich sportowców u których po stwierdzono stosowanie niedozwolonych środków. Rosja twierdzi że za tymi dyskwalifikacjami stoi sprawa polityczna, chęć dokuczenia Rosji przez świat zachodni. Co będzie z piłkarzami Sbornej? Dokąd nie będzie oficjalnego potwierdzenia stosowania niedozowanych środków dotąd te rewelacje należy traktować ostrożnie, ale należy pamiętać że to Rosja, kraj autorytarny, chcący odbudować swoje dawne imperium. A władza rosyjska jak każda niedemokratyczna władza wykorzystuje sport do swoich celów. Ale na koniec będę trochę adwokatem diabła, kiedyś też wiele reprezentacji było posądzonych o stosowanie dopingu. Na przykład sensacyjnych mistrzów świata z 1954 (NRF) posądzono o stosowanie pervintinu czyli metaamfetaminy, choć tego im nigdy nie udowodniono.
