Jeżeli ufać badaniom, to podobno Polacy są najbardziej zestresowanymi pracownikami. Skoro nawet połowa Polaków stresuje się swoja pracą, to może oznaczać, że np. źle wybrali pracodawcę, pracodawca chcąc zaoszczędzić powierzył zadania przekraczające możliwości pracownika, co często się zdarza, gdy dotyczy młodszych pracowników. Takiemu łatwo wjechać na ambicję i wmówić mu, że da radę. Jakiś czas to się udaje, a gdy spada efektywność, to pracownik jest bezbronny, bo przecież wcześniej pokazał, że może wspiąć się na wyżyny.
"Zgodnie z raportem ADP pt. „The Workforce View in Europe 2017”, Polacy to najbardziej zestresowani pracownicy wśród ośmiu europejskich nacji poddanych badaniu. Co piąty z nas doświadcza stresu zawodowego codziennie, a aż 46 proc. polskich kadr stresuje się swoją pracą często bądź bardzo często. Stres może przekładać się na problemy ze zdrowiem, zmniejszone zaangażowanie pracownika, a w efekcie – spadek jego efektywności oraz wzrost absencji. Nierzadko stres prowadzi też do wypalenia zawodowego oraz rezygnacji podwładnego z pracy."
Na temat zakresu obowiązków można powiedzieć wiele. Zazwyczaj pracodawca stopniowo zwiększa ten zakres, a jak już pracownik się zorientuje, to jest za późno. Kiedyś zdarzyła mi się taka sytuacja, jednak w porę zareagowałam i wpadłam do biura nie zważając kto tam akurat siedzi, a było prawie całe kierownictwo, więc efekt był piorunujący. Zawołałam - sami kierownicy, a nie ma kto pracować, nie tak umawialiśmy się na rozmowie kwalifikacyjnej. Podziałało.
Druga sprawa, to życie pracą. Są ludzie, którzy "przynoszą" pracę do domu i w kółko zamęczają wiadomościami domowników, a jak trzeba to znajomych i sąsiadów i nijak nie mogą wyluzować, co też przekłada się na stres.
Wyznaję zasadę, że nic nie muszę, a wszystko mogę i dla mnie to jest komfortowa sytuacja, bo jakie myśli, to takie rezultaty. Ciągle jestem aktywna zawodowo, wiem czego chcę i jak to uzyskać nie stresując się za bardzo. Pracowałam u różnych pracodawców i żadnemu nie pozwoliłam wejść na głowę, Można mieć dobre wyniki, lubić to, co się robi i chodzić do pracy na luzie.
PS. Szkoda, że zrezygnowano z kalendarza. Można było mieć wgląd co do swojej i czyjejś aktywności, znaleźć notkę z konkretnego dnia, a tak człowiek działa po omacku.
13:20
Tagi: praca, stres, ludzie
Komentarze