Technologie, Nauka
Idea przed eksperymentem
Start-up: "inżynieria hydroelektronowa":
Jak myśleć w idei materialnymi elektronami swobodnymi i cząsteczkami wody?
Rzecz: przedmiot materialny, elektron cząstka materii, H2O cząsteczka materii.
Jak obliczyć ile elektronów swobodnych można zgromadzić w zbiorniku z wodą?
Wirtualna konfrontacja idei hydroelektronowej w naturze ułożeń niemożliwych.
Zanim powstają artykuły naukowego oparte na badaniach technicznych w laboratorium to trzeba skonstruować złożenie wybranych środków materialnych w urządzenie eksperymentalne. Przed tym w danej idei naukowo-badawczej jest teoria i hipoteza. Fizyka bez pomiarów. Tu tylko klawiatura i internet.
W tym scenariuszu napisz pod notką uwarunkowania, przyczyny, to co jest niemożliwe, ograniczające, itp., wobec wprowadzania z zewnątrz elektronów oraz wpływające na ilość dodania elektronów do zbiornika z wodą.
Natomiast ułożenie realizacji efektu oddziaływania technicznego na materię to ścieżka do patentu.
*
Rysunek 1.
Do zbiornika z wodą (link) wprowadzany jest nadmiar ujemnego ładunku elektrycznego w postaci elektronów swobodnych (ozn. niebieska gwiazdka). Elektrony te odpychają się od siebie. Oddziałują z cząsteczkami wody oraz jonami pochodzącymi od cząsteczek wody. Gromadzą się na ściankach wewnętrznych zbiornika...
*
Strzelnica:
17.02.2024 r.
Wprowadzone do zbiornika z zewnątrz elektrony swobodne będą się gromadzić na wewnętrznych ściankach zbiornika, a następnie w zbiorniku z wodą ("w wodzie") i będzie wzrastał ujemny potencjał hamujący, dla każdej metody wprowadzania elektronów z zewnątrz, niezależnie od tego, jakie będą efekty oddziaływania tych elektronów z cząsteczkami wody i jonami pochodzącymi od cząsteczek wody.
Można wprowadzić tyle elektronów, ile wytrzyma ich wpływ szczelność elektrostatyczna układu.
Elektronów nie można z zewnątrz wprowadzić do zbiornika, ponieważ niemożliwe jest ich źródło.
18.02.2024 r.
Ilość elektronów jaka może się zgromadzić na ściankach zbiornika jest ograniczona w związku z oddziaływaniem elektrostatycznym między nimi. Nie jest możliwe zgromadzenie się nieskończonej ilości wprowadzonych elektronów swobodnych na wewnętrznej powierzchni ścinaki zbiornika. Elektrony zgromadzone na tej powierzchni będą tworzyły na niej "barierę elektrostatyczną", "ściankę elektronową", "pole elektronowe", woda w zbiorniku będzie "w bańce elektronowej, w balonie elektrostatycznym".
Do zbiornika można wprowadzić tyle elektronów, ile sprawi, że w nim "zawartość hydroelektronowa" wybuchnie, ponieważ energia będzie się kumulować w strukturze molekularnej cząsteczek wody oraz w ułożeniach jonowych powstałych z cząsteczek wody. Dodawanie z zewnątrz elektronów swobodnych wymaga użycia energii poza zbiornikiem i ich wprowadzanie czyni również gromadzenie energii w "naturze wody". Rozszczelnienie się, wybuch zbiornika oznacza sprzeciw natury elektrostatycznej w nim zawartej.
***
18.02.2024 r.
WieB 17 lutego 2024, 23:42
O i ten Zbiornik nie jest zaizolowany od ziemi
Pompujesz elektrony z ziemi do wody
A one z wody powrotem, bez wysiłku/energii \ z powrotem
*
Rysunek 2.
Zgadza się. Na rys. 1 "zbiornik nie jest zaizolowany od ziemi". WieB do idei wprowadza prawdę:
W idei lokowany jest w zbiorniku nadmiar ładunku elektrycznego w postaci elektronów i ochrona przed nadmiarem ładunku elektrycznego w układzie musiałaby być. Jeżeli do zbiornika z wodą wprowadzane są elektrony, to zawsze będzie w nim niezrównoważona ilość ładunku elektrycznego ujemnego niezależnie od postaci jego nośników (elektrony swobodne, jony ujemne). Jeżeli nie będzie możliwości ruchu elektronów w idei wersji A (uziemienie połączone od wewnątrz), to czy może dojść do "przecieku elektrostatycznego" przez ścinaki zbiornika w idei wersji B (uziemienie podłączone od zewnątrz)?
Zatem mamy w tym ułożeniu szkicu idei "hydroelektronową kostkę Rubika". WieB przesunął w niej uwarunkowanie "zaizolowanie od ziemi". Bowiem w istocie rzeczy związane jest z ideą ochrony, bezpieczeństwa związanego z gromadzeniem nadmiaru ładunku elektrycznego.
Konkretne rozwiązanie realizacji metody w idei "pompowanie elektronów z ziemi" (czyli oddziaływania na materię) to ścieżka do patentu (link - "Pomysł na patent, czyli o co chodzi w wynalazkach?").
*
Interes inwestora wysokiego ryzyka (?), układ do badań hydroelektronowych, szkic idei:
Pompowanie elektronów z ziemi. To bardzo ciekawa idea. Potrzebuje energii. Niech zatem w tej idei będzie wykorzystana elektrownia fotowoltaiczna (Słońce - fale el.m. - technologia i technika - ziemia):
Słońce -> panele PV (energia) -> metoda pompowania elektronów z ziemi -> układ hydroelektronowy (H2O, wprowadzanie do zbiornika z zewnątrz elektronów swobodnych) -> uziemienie zbiornika (ziemia)
W tej idei interesem inwestora wysokiego ryzyka nie jest przeprowadzanie badań hydroelektronowych, a jedynie oferowanie i sprzedanie układu do takich badań. Posiadanie "know how" w produkcji tego rodzaju instalacji badawczych w tym na zlecenie klienta w dostosowaniu jej do jego potrzeb, np. układ dla zbiornika o pojemności 1 litra... 1 m3, itp. To już byłaby wyższa szkoła i potrzebna byłaby rzeczywista kuźnia. W idei przedszkola poszukujemy prawdy fizycznej (elektrostatycznej, elektromagnetycznej) w wirtualnym ułożeniu idei hydroelektronowej (cząstka: elektron swobodny oraz struktura molekularna: cząsteczki wody i materia zbiornika).
Inwestor (mam "know how" produktu - układ do badań hydroelektrowych) -> klient (start-upy badawcze)
W przedszkolu jest wirtualne układanie w idei "hydroelektronowej kostki Rubika". Idei się nie patentuje.
*
W ułożeniu na rysunku 1 ulokowana jest idea jakiegoś sposobu wprowadzania elektronów do zbiornika z wodą. Ujemny ładunek na powierzchni ścinaki wewnętrznej powinien wpływać na orientacją dodatnią cząsteczek wody czyli zwracanie się ich w stronę powierzchni dodatnim cząstkowym ładunkiem elektrycznym od atomów wodoru w H2O.
Elektrony swobodne w wodzie są otaczane przez cząsteczki wody (solwatowany elektron), które są również w ruchu (ruchy Browna). Zatem czy cząsteczki wody "porywałyby" wprowadzane elektrony, które dostały się do przestrzeni pomiędzy nimi w miejscu ich wprowadzania? To oznacza, że elektrony w metodzie wprowadzania, np. emitowane w próżni działa elektronowego, musiałyby przemieścić się do wody przez jakąś barierę materialną. Możliwe jest to względem powietrza - link, YT: "Shooting an electron beam through air" (dostępne tłumaczenie PL) - "Wystrzeliwanie wiązki elektronów w powietrze. Specjalne okno o grubości 100 nm pozwala elektronom o energii 25 KeV przejść z lampy próżniowej do atmosfery, gdzie uderzają w ekran fluorescencyjny – CRT w powietrzu!"
W idei hydroelektronowej energia kinetyczna elektronów swobodnych wprowadzanych do wody w zbiorniku nie jest większa niż niezbędna do dostania się ich do przestrzeni pomiędzy cząsteczkami wody ("wkraplanie elektronów"), w miejscu ich prowadzania, aby dalej zachodziła ich "dyfuzja w wodzie - czyli cząstek (elektronów) z molekułami wody i jonami ujemnymi".
W powyższym pokazie eksperymentu na filmie wspomniane jest o odległości 8 milimetrów pokonywanej w powietrzu przez wyemitowane elektrony.
Rysunek 3.
W tej idei nad powierzchnią wody znajduje się warstwa powietrza (na rys. nie zawiera H2O, parowanie).
