marek czeszkiewicz marek czeszkiewicz
256
BLOG

czy możliwa jest odpowiedzialność organizatorów zgromadzenia ?!

marek czeszkiewicz marek czeszkiewicz Polityka Obserwuj notkę 6

czy możliwa jest odpowiedzialność karna jak i cywila organizatorów zgromadzenia przeprowadzonego w czasie epidemii wbrew obowiązyjącym zakazom ?!

czy możliwa jest odpowiedzialność karna jak i cywila m.in. organizatorów zgromadzenia i innych osób, w tym podżegających lub nawołujących do udziału, czy mediów czynnie reklamujących przed oraz wpierających w/w ?!

- kto poniesie koszty takich zachowań ?!

- kto poniesie koszty leczenia ?!

       Wobec wielu pytań o postępowanie w przypadku zaistnienia związku przyczynowo-skutkowego dotyczącego m.in. zdarzenia organizacji i udziału w zgromadzeniu osób, u których następnie zostały stwierdzone objawy korona-wirusa, a co więcej które zaraziły nim kolejne osoby - skrótowo wyjaśniam.

       Zgodnie z ustawą z dnia 25.07.2015 roku prawo o zgromadzeniach organizator zgromadzenia oraz przewodniczący zgromadzenia są obowiązani do zapewnienia przebiegu zgromadzenia zgodnie z przepisami prawa oraz do przeprowadzenia zgromadzenia w taki sposób, aby zapobiec powstaniu szkód z winy uczestników zgromadzenia.

        Nalezy dodać, że czasie epidemii wprowadzono do odwołania m.in ograniczenia w organizowaniu zgromadzeń. Co najmniej od kwietnia 2020 roku na podstawie uchwalonych, ogłoszonych i obowiązujących aktów prawnych oraz przekazów medialnych każdy w kraju ma świadomość istniejącego zagrożenia oraz sposobów postępowania, które mają na celu ograniczenia pandemii, w tym ograniczenia niebezpieczeństwa zarażenia innych osób.

         W tym miejscu zaznaczę, że wbrew logice jest nazwanie zgromadzenia spontanicznym, którego termin odbycia, cele itd. zostały podane publicznie w tym w mediach kilka dni przed jego odbyciem, a o ewentualnych jego negatywnych skutkach, niebezpieczeństwa dla życia i zdrowia infomowały nie tylko instytucje państwowe ale także wszystkie media w kraju.

         Zgodnie z prawem karnym, kto sprowadza niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia wielu osób albo dla mienia w wielkich rozmiarach powodując zagrożenie epidemiologiczne lub szerzenie się choroby zakaźnej albo zarazy zwierzęcej lub roślinnej, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. Jeżeli następstwem w/w czynu jest śmierć człowieka lub ciężki uszczerbek na zdrowiu wielu osób, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12. Jeżeli sprawca działa nieumyślnie, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Jeżeli następstwem w/w czynu jest śmierć człowieka lub ciężki uszczerbek na zdrowiu wielu osób, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8 - art.165 kk.

         Odpowiada za sprawstwo nie tylko ten, kto wykonuje czyn zabroniony sam albo wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, ale także ten, kto kieruje wykonaniem czynu zabronionego przez inną osobę lub wykorzystując uzależnienie innej osoby od siebie, poleca jej wykonanie takiego czynu. Odpowiada za podżeganie, kto chcąc, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, nakłania ją do tego. Odpowiada za pomocnictwo, kto w zamiarze, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, swoim zachowaniem ułatwia jego popełnienie, w szczególności dostarczając narzędzie, środek przewozu, udzielając rady lub informacji; odpowiada za pomocnictwo także ten, kto wbrew prawnemu, szczególnemu obowiązkowi niedopuszczenia do popełnienia czynu zabronionego swoim zaniechaniem ułatwia innej osobie jego popełnienie - art.18 kk

         Pokrzywdzonym jest osoba fizyczna lub prawna, której dobro prawne zostało bezpośrednio naruszone lub zagrożone przez przestępstwo. Pokrzywdzony, a także prokurator, może aż do zamknięcia przewodu sądowego na rozprawie głównej złożyć wniosek o naprawienie, w całości albo w części, wyrządzonej przestępstwem szkody lub zadośćuczynienie za doznaną krzywdę.

        Jeżeli orzeczenie w/w obowiązku określonego jest znacznie utrudnione, sąd może orzec zamiast tego obowiązku nawiązkę w wysokości do 200 000 złotych na rzecz pokrzywdzonego, a w razie jego śmierci w wyniku popełnionego przez skazanego przestępstwa nawiązkę na rzecz osoby najbliższej, której sytuacja życiowa wskutek śmierci pokrzywdzonego uległa znacznemu pogorszeniu. W razie gdy ustalono więcej niż jedną taką osobę, nawiązki orzeka się na rzecz każdej z nich. Orzeczenie odszkodowania lub zadośćuczynienia nie stoi na przeszkodzie dochodzeniu niezaspokojonej części roszczenia w drodze postępowania cywilnego - art. 49, 49a kpk, art.46 kk

         Oczywiście możliwe jest także samodzielne dochodzenie roszczenia w postępowaniu cywilnym. Zgodnie z prawem cywilnym: kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia. Jeżeli kilka osób ponosi odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną czynem niedozwolonym, ich odpowiedzialność jest solidarna - art.415, 441 kc.

        W razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Na żądanie poszkodowanego zobowiązany do naprawienia szkody powinien wyłożyć z góry sumę potrzebną na koszty leczenia, a jeżeli poszkodowany stał się inwalidą, także sumę potrzebną na koszty przygotowania do innego zawodu.

       Jeżeli poszkodowany utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej albo jeżeli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość, może on żądać od zobowiązanego do naprawienia szkody odpowiedniej renty.

      Jeżeli w chwili wydania wyroku szkody nie da się dokładnie ustalić, poszkodowanemu może być przyznana renta tymczasowa. W w/w wypadkach sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.

      Jeżeli wskutek uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia nastąpiła śmierć poszkodowanego, zobowiązany do naprawienia szkody powinien zwrócić koszty leczenia i pogrzebu temu, kto je poniósł. Osoba, względem której ciążył na zmarłym ustawowy obowiązek alimentacyjny, może żądać od zobowiązanego do naprawienia szkody renty obliczonej stosownie do potrzeb poszkodowanego oraz do możliwości zarobkowych i majątkowych zmarłego przez czas prawdopodobnego trwania obowiązku alimentacyjnego. Takiej samej renty mogą żądać inne osoby bliskie, którym zmarły dobrowolnie i stale dostarczał środków utrzymania, jeżeli z okoliczności wynika, że wymagają tego zasady współżycia społecznego. Sąd może ponadto przyznać najbliższym członkom rodziny zmarłego stosowne odszkodowanie, jeżeli wskutek jego śmierci nastąpiło znaczne pogorszenie ich sytuacji życiowej. Sąd może także przyznać najbliższym członkom rodziny zmarłego odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę - art. 444-446 kc.

     Dla ścisłości dodam, że kto z mocy ustawy lub umowy jest zobowiązany do nadzoru nad sobą, której z powodu wieku albo stanu psychicznego lub cielesnego winy poczytać nie można, ten obowiązany jest do naprawienia szkody wyrządzonej przez tę osobę, chyba że uczynił zadość obowiązkowi nadzoru albo że szkoda byłaby powstała także przy starannym wykonywaniu nadzoru. Przepis ten stosuje się również do osób wykonywających bez obowiązku ustawowego ani umownego stałą pieczę nad osobą, której z powodu wieku albo stanu psychicznego lub cielesnego winy poczytać nie można - art.427 kc.

     Pozostał także do omówienie kwestia roszczeń regresowych skarbu państwa wobec sprawców dotycząca obciążenia ich kosztami poniesionymi przez państwo na leczenie pokrzywdzonych ale o tym w innym miejscu i czasie.


Iść za prawdą, nie zapomnieć o sprawiedliwości - Veritate sequi et tuerii iustitia

Nowości od blogera

Komentarze

Inne tematy w dziale Polityka