Do końca wierny
Gdy czasem do serc zakrada się niepokój, zawsze pamiętajmy, aby nie tylko nic nie uronić z kapitału moralnego, który Polska nagromadziła w okresie tej wojny, ale go jeszcze pomnożyć. Tylko naród, który pozostaje do końca wierny swoim zobowiązaniom, może domagać się od innych całkowitego wypełnienia zobowiązań. Po tej drodze kroczy Kraj, który bez względu na okoliczności pozostaje wierny swym obowiązkom, pomnażając w ten sposób nasz wkład do wojny i dając nam silne atuty polityczne do ręki.
Z przemówienia premiera Mikołajczyka do polskich żołnierzy w Szkocji.
Tadeusz Gajcy
Wczorajszemu
[fragment]
Nie wiedziałeś, że dłoń, którą uczyłeś
śpiewać
potrafi nienawidzić i pięścią grubieć
pełną,
gniewu unosić żagiew -
Ufałeś. Nie ukoił twoich ust śpiew
drzewa
i oczu blask nie zajął pod kopułą
hełmu
i serca nie nasycił krzyk wbity na
bagnet.
Źródło: Almanach Powstańczy 1944.
Komentarze