… albo wpływ wieszania na pozycje
Pozycji międzynarodowej Polski - zwłaszcza w Europie Wschodniej - najbardziej zaszkodziło niepowieszenie zdrajców - polskich wykonawców zamachu w Smoleńsku w 2010 r. Ładunek lub ładunki wybuchowe na pokład samolotu mogły trafić w czasie remontu w Rosji, ale od tego czasu latał on na innych trasach i poddawano go rutynowej kontroli. Stąd wydaje się pewne, że „bez wiedzy i zgody” - bez udziału – Polaków, zamach byłby trudny lub niemożliwy. Co ważniejsze i co gorsza, zamach po dziś dzień ma w Polsce beneficjentów.
Dygresja. Słowa o wieszaniu zdrajców nasuną naturalnie każdemu myśl o współczesnych uwarunkowaniach prawnych albo czasach i epokach dawno minionych. A może minionych rzekomo? Zgryźliwie zauważyć bowiem warto, że tym co przeszłość chcieli żegnać nawet szczerze – i nie tylko dlatego, że tak im było wygodnie - udało się co najwyżej pożegnać zdrowy rozsądek. Jeśli za zdrowy rozsądek uznać świadomość miejsca, czasu i osób dramatu. Koniec dygresji.
Niepowieszenie zdrajców wywoła wszędzie westchnienie ulgi, bo wieszanie zmusiłoby inne państwa do samookreślenia - tak jak zmusiłoby je ujawnienie przez rząd RP mordu w Katyniu już np. w 1940-1941 r. Według kilku źródeł, w tym nagłośnionych onegdaj przez prof. Jacka Trznadla, pierwsze raporty o Katyniu wywiad polski mógł uzyskać już w czerwcu 1940 r.
W odróżnieniu od komplikacji, jakie sprawiłoby ujawnienie Katynia przedwczesne (albo jakiekolwiek), komplikacje związane z niepowieszeniem zdrajców z 2010 r. wśród państw, które do systemów bezpieczeństwa dopiero aspirują, a nie jak w 1940 r. już w nich są lub nawet je tworzą - przekreślają wiarygodność międzynarodowych układów bezpieczeństwa. Przekreśla to wiarygodność Polski jako państwa NATO i nasuwa wręcz wątpliwości do jej orientacji. Pośrednio podważa wiarygodność i NATO, i USA. Mało?
Ależ tak, mało: tolerowanie zdrajców z 2010 r. to największy cios nie tyle w pozycję międzynarodową, co przede wszystkim w bezpieczeństwo narodowe Polski, bo przejście rządu PO-PSL na stronę Rosji albo sukces spisku prorosyjskiego nie chroni bynajmniej Polski od agresji rosyjskiej. Przeciwnie - do agresji zachęca, jak powstanie konfederacji targowickiej w 1792 r.
Ale i to mało…
Gdy w przyszłości ktoś będzie pisał historię Polski po 1945 albo po 1989, okres po zamachu z 2010 r. przedstawi jako koronny dowód zgnicia i upadku o wiele bardziej dobitny niż dogadywanie się Wettynów z Rosją i pierwsze plany rozbiorowe w pierwszej połowie XVIII wieku lub wstąpienie na tron Stanisława Augusta Poniatowskiego. I jak za koniec tamtego okresu gnicia przyjmuje się dziś pierwszą uchwałę sejmu z 1788 r. o tzw. aukcji wojska i zwiększeniu jego stanów do 100 tysięcy, tak końcem okresu gnicia po 2010 r. będą pierwsze decyzje sejmowej większości PIS o urealnieniu sił zbrojnych.
Mariusz Cysewski
* * *
Kontakt: tel. 511 060 559
https://sites.google.com/site/wolnyczyn
https://www.facebook.com/groups/517163485099279
https://twitter.com/MariuszCysewsk
http://www.youtube.com/user/WolnyCzyn
http://mariuszcysewski.blogspot.com
http://www.facebook.com/cysewski1
Komentarze