Piątek

Urzędnikom administracji państwowej i samorządowej na jutrzejszy koniec tygodnia:

 

Znów słońce w pochmurnej słabości

W zasłonę deszczu odpływa,

Wpełzają odcienie szarości

I cenna nagroda snu spływa.

 

Spać poszły już kartki na kserze

I spinacz w kodeksów pierzyny,

A windows™ na komputerze

Żegluje w niebiańskie bluescreeny.

 

I zszywacz się zaszył w akt plikach,

Klawiszy nie wgniata dłoń słaba,

A myszce też nie chce się klikać.

Cóż, wkrótce zaczyna się laba.

 

Woń kawy, cień walki z pasjansem

Za naszą i waszą klasę,

Gdy nagle w tę słodką sielankę

Zło wkracza i staje za pasem.

 

Pysk niczym u bazyliszka,

Łeb wielki, choć widać - dość ciemny,

Brzuch zwisły jak wzdęta kiszka,

Głos płaski i bardzo nikczemny.

 

I ryczy, że dzwoni bez końca,

I żadnej nie widzi poprawy,

Bo wniosek był sprzed miesiąca,

I jaki jest status tej sprawy?

 

Że go się nie pozbędziecie

Że skargi zostaną wysłane,

Bo utrzymuje was przecież,

No i ogólnie jest Panem.

 

Lecz nie drżyj, gdy skrzypnie próg

I wtargnie natręt niechciany,

Twój stary, najgorszy wróg,

Petentem dla zmyłki nazwany.

 

Bo zblednie mu morda ropusza,

Ciśnienie pójdzie zaś w piętę

I piana się puści po uszach,

Gdy ujrzy: „Okienko zamknięte.”