Premier Tusk, wobec braku prawnych regulacji co do finansowania zabiegów in vitro, umyślił sobie - w odniesieniu do decyzji radnych z Częstochowy - że tego rodzaju sprawy może by ująć w rozporządzeniu.
Cóż, rozporządzenie należy zwykle do kompetencji ministra danego resortu, niemniej na ogół wydaje się je, gdy ustawa przewiduje, że w tym trybie wprowadza sie przepisy wykonawcze do niej.
Nic mi nie wiadomo, aby jakaś ustawa stwierdzała, że "minister właściwy do spraw zdrowia w drodze rozporządzenia ustali sposób finansowania in vitro przez samorządy...".
I słusznie Prezes Kaczyński dowcipkuje sobie na ten temat:
- Jeżeli się takie sprawy reguluje przy pomocy rozporządzeń, to któregoś dnia dowiemy się np., że Polacy mają cztery godziny dziennie pracować za darmo albo że PO stoi na czele Frontu Jedności Narodu i tylko w ramach frontu można zgłaszać kandydyatów do Sejmu, albo że Donald Tusk jest dożywotnim premierem.
W tym przypadku nie ma kompletnie żadnego znaczenia, jaki kto ma indywidualny pogląd w sprawie dopuszczalności in vitro i kwestii jego finansowania. Istotne jest, że premier powinein czasem dwa razy pomyśleć, zanim coś powie publicznie. Tym bardziej, że premier nie tylko jest szefem rządu, ale także posłem.
