Poprzedni mój wpis zamieściłem także na fb, polajkowały głównie kobiety, mężczyźni z rzadka. Sprowokował je może tytuł: „Czy Bóg pomylił się stwarzając mężczyznę?” Ej, chyba taaak! Hmm..- pomyślały. Pytam Ole, małżonkę mą: „Ola czemu polajkowały głównie dziewczyny?” Ola: „Bo to jest za długie…”. I ma rację. Będę się streszczał. Mam pomysł, w każdym wpisie dodam też coś dla kobiet, choć akurat poniższy tekst jest dość uniwersalny.
Często udajemy kogoś innego niż jesteśmy. Straciliśmy tożsamość, również tą płciową. Zbudowaliśmy sobie taką alternatywną osobę, dziewczyny mówią: „Nowa Ja!” Tu jednak nie chodzi o ubiór, chodzi o serce. Ale dlaczego porzuca się swoje prawdziwe Ja? Odpowiedz jest prosta: nie sprawdziło się, nie zdało egzaminu, nie podołało, dało ciała, stało się „dygało” i się zlękło… Więc rach ciach takie Ja do walizki i zatopić w stawie, zapomnieć, że było. Ale ono jest i często daje o sobie znać.
Nie będę teraz mnożył przykładów różnych masek jakie zakładają mężczyźni, ażeby czuć się ze samym sobą dobrze. Jednak nigdy nie spełniają swoich oczekiwań, bo zawsze popełnią jakiś błąd i świadomie, albo podświadomie uważają siebie za nieudaczników. Psycholodzy mówią, że tak zdeptany mężczyzna nie jest w stanie przyjąć bezinteresownej miłości swoich dzieci, bo w środku czuje, że nie jest jej wart. To smutne, ale w tym całym moim pisaniu chodzi o to, żeby ruszczyć z kopyta.
Dwie rzeczy usilnie przeszkadzają powiedzieć sobie kim w rzeczywistości jestem? Pycha i rany na sercu. O jednym i drugim będę chciał napisać więcej, ale nie tym razem. Pycha podpowiada zawsze: „Ty jesteś spoko to oni się czepiają, nie rozumieją, głupki”. A rany? Rany wołają: „zawsze byłeś i będziesz nieudacznikiem – taki jesteś, nie dasz rady”. Odtrutką jest przebaczenie. Wybaczyć sobie i tym którzy skrzywdzili twoje serce.
„Tam jest skarb twój, gdzie jest serce twoje”. Tak, skarb leży w walizce na dnie stawu. Teraz trzeba chwile ponurzać się w szlamie i w końcu otworzyć tę cholerną walizę. Nigdy nie staniesz się prawdziwym mężczyzną jeśli wpierw nie będziesz sobą. Może się okazać, że jesteś wkurzającym gościem, masz głupie gadki i wcale nie lubisz wódki. Ale tylko będąc sobą można zmienić siebie, poprawić, uszlachetnić. Będąc sobą jesteś kimś, udając, jesteś nikim.
Mężczyźni często oceniają siebie po swoich odczuciach w stresie, stając przed zagrożeniem. I mówią sobie: „boje się tego” i od razu stwierdzają: nie dam rady. Bo myślimy, że taki NAPRAWDĘ GOŚĆ to się niczego nie boi i po prostu robi. To nie tak, to tylko film! Nie jest ważne co czujesz, ważne co zrobisz, czy zaryzykujesz. O tym czy jesteś odważny świadczą twoje decyzje, nie uczucia. Uczucia są ważne dla kobiet, dla mężczyzn decyzje.
W gruncie rzeczy na tym właśnie polega stawanie się mężczyzną: na pokonaniu strachu, ale o tym w następnym odcinku.
Inne tematy w dziale Rozmaitości
