W dniu 7 października 1918 roku, powołując się na tak zwanych 14 punktów Wilsona, które kilka dni wcześniej były zaakceptowane przez państwa centralne jako podstawa do rokowań pokojowych kończących I wojnę światową, Rada Regencyjna Królestwa Polskiego wydała deklarację polskiej niepodległości państwowej.
Utworzenie niezależnego od Rosji Królestwa Polskiego Niemcy i Austro-Węgry oficjalnie zapowiedziały 5 listopada 1916 r. We wrześniu i październiku 1917 r. niemieckie i austro-węgierskie władze okupacyjne wspólnie powołały władze polskie w okupowanym Królestwie Polskim. Formalną niezależność od Rosji Królestwo Polskie uzyskało 29 marca 1918 r., wraz z wejściem w życie traktatu pokojowego państw centralnych z bolszewickim rządem Rosji. W dniu 7 października 1918 r. Rada Regencyjna Królestwa Polskiego wydała deklarację niepodległości.
Rada Regencyjna Królestwa Polskiego – organ władzy zwierzchniej Królestwa Polskiego, objęła swój urząd 27 października 1917 roku. W jej skład weszli książę Zdzisław Lubomirski, arcybiskup warszawski Aleksander Kakowski oraz Józef Ostrowski. Aparatem pomocniczym Rady Regencyjnej był Królewsko-Polski Gabinet Cywilny, formalnie ustanowiony reskryptem z 12 lipca 1918 roku, z szefem gabinetu cywilnego sekretarzem Rady Regencyjnej – księdzem prałatem Zygmuntem Chełmickim na czele.
Najważniejszą z postulowanych przez polskich monarchistów, z punktu widzenia początków niepodległego bytu politycznego Polski, była kandydatura Karola Stefana Habsburga do korony Królestwa Polskiego. Idea szeroko popierana w polskich kołach ziemiańskich, nie zdołała się jednak zmaterializować.
28 października gen. Tadeusz Rozwadowski powołany został na stanowisko szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego i niezwłocznie przystąpił do organizacji sztabu i Ministerstwa Spraw Wojskowych.
W czasie tych wydarzeń, równolegle działało dużo więcej inicjatyw przedsięwziętych przez członków Rady. Powstawały zręby niepodległego Państwa Polskiego. Tworzono struktury administracyjne, formowano zalążki służb mundurowych. Sformułowano podstawy polskiego prawodawstwa, głównie cywilnego. Sądy orzekały, nie w imieniu niemieckim, a w imieniu Królestwa Polskiego. Utworzono również pewnego rodzaju parlament zwany Radą Stanu.
Więcej: http://monarchia.info.pl
