Antoni Szacki pochodził z Wilna, gdzie urodził się 1 marca 1902 roku. Podczas wczesnego dzieciństwa, jego rodzina został zesłana do Tomska. Po śmierci ojca, z pozostałymi członkami rodziny przybył do Charkowa. W roku 1919, wraz z rodziną osiadł w Warszawie. Podczas wojny polsko-bolszewickiej walczył jako ochotnik w Pierwszym Pułku Ułanów Krechowieckich. Podczas jednej z bitew został ranny i przebywał w niewoli sowieckiej, z której został zwolniony na mocy traktatu ryskiego.
W 1923 podjął studia w politechnice warszawskiej, jednak zrezygnował z nich i wstąpił do Oficerskiej Szkoły Piechoty w Warszawie. Podczas zamachu majowego walczył po stronie wojsk rządowych, był ranny. W roku 1927 ukończył szkołę i został mianowany podporucznikiem. Aż do wybuchu II WŚ służył w 76 pułku piechoty w Grodnie. W 1934 roku został członkiem Obozu Narodowo-Radykalnego.
W czasie wojny obronnej pełnił funkcję oficera sztabowego armii „Prusy”. Po rozbiciu jednostki trafił do Lwowa, gdzie został schwytany przez Niemców i trafił do niewoli. Dzięki ucieczce „Bohun” ukrywał się z Zagańsku.
Od 1940 roku został członkiem tworzących się struktur Związku Jaszczurczego. Po scaleniu ZJ i NOW objął dowództwo V okręgu NSZ, obejmującego całą kielecczyznę. W sierpniu 1944 roku objął dowództwo brygady świętokrzyskiej. Na początku 1945 roku, kiedy ofensywa sowiecka ruszyła do przodu „Bohun”: zadecydował o marszu na zachód w celu nawiązania kontaktu z aliantami zachodnimi. Podczas swojej wędrówki Brygada toczyła zacięte boje z AL oraz Niemcami. Po pomyślnym przejściu frontu brygada pod dowództwem „Bohuna” 6 maja 1945 roku wyzwoliła obóz koncentracyjny w Holiszowie ratując kilkaset więźniarek różnej narodowości.
Po wojnie „Bohun” zamieszkał we Francji, gdzie pracował w gospodarstwie rolnym. Komunistyczne władze uznały Szackiego, za zbrodniarza wojennego i chciały jego ekstradycji, jednak francuski sąd po bardzo szybkim rozpatrzeniu sprawy oczyścił „Bohuna” z wszelkich zarzutów o kolaborację z Niemcami. Jednak w związku z ciągłym niepokojem o swoje życie, „Bohun” wyjechał wraz z rodziną do Stanów Zjednoczonych, gdzie zmarł 2 lipca 1992 roku.
Bez wątpienia pułkownik „Bohun” jest jednym z zapomnianych bohaterów II wojny światowej, ponieważ wyprowadzając Brygadę Świętokrzyską z kraju uratował on życie wielu ludziom, którzy zapewne czekałby okrutny los zgotowany przez UB i NKWD.
Absolwent Geografii.
Zainteresowania: filozofia historii, współczesna historia Polski, religie i cywilizacje, socjologia. Profil na lubimy czytać http://lubimyczytac.pl/profil/1888660/czaro44
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Kultura