Banda Czworga Spraw Wewnętrznych

Schetyna, Cichocki, Sienkiewicz, Piotrowska.

Osiem lat pod znakiem bandy czworga.

Schetyna zdążył, zanim zmyła go afera hazardowa, powołać trzecią szkołę Straży Granicznej, w sytuacji, gdy wszyscy się zastanawiali, która z dwóch istniejących zostanie zlikwidowana. Trzy szkoły w formacji, która ma niecałe 15 tysięcy ludzi.

Cichocki polubownie ogłosił: „służby mają służyć”. W ten sposób usiłował zamknąć nam usta w dyskusji o podwyżkach obiecanych przez Tuska. I jeszcze złota myśl tego pana: „Swoją pracę nazywają służbą”. To za jego rządów rozpoczęła się dewastacja struktur granicznych na zachodzie i południu Polski.

Sienkiewicz przypisał policjantom patologiczny rodowód i na swojego pełnomocnika do walki z kibolami, powołał swojego kumpla, Hakiela – esbeka odpowiedzialnego za rewolucyjny wigor w Służbie Bożej. To pod skrzydłami Sienkiewicza na koszt podatnika pasożytowali dwaj studenci, którzy rzekomo jako jedyni potrafili przekazać urzędnikom MSW tajną wiedzę na temat obsługi Facebooka i Twittera. Chłopcy zgarniali po 4 000 PLN miesięcznie, zajmując stanowiska dla dorosłych z wyższym wykształceniem.

Piotrowska ceni bezgłowe samoloty i urzędnicze talenty Stachańczyka – cywila, który lubi ukradkiem przebrać się w mundurowe powabne ciuszki, ale nie odróżnia pracownika od funkcjonariusza. Nie odróżnia też analizy kryminalnej od techniki kryminalistycznej. Jest natomiast przekonany, że pięć naboi raz na kwartał, to wystarczający wymiar wprawy strzeleckiej w obliczu zagrożenia nienaruszalności granicy państwowej RP.

A my, proszę bardzo, kultura. Namiotowe Miasteczko, pikieta, plakacik. W normalnej branży to taka banda czworga wyjechałaby na taczkach. Ale nam nie wolno tak zrobić.

To jedna z istotnych różnic między Służbą a Pracą.