Jakiś czas temu otrzymałam pocztą z Uniwersytetu Viadrina gustownie wystylizowane zaproszenie na polsko-niemiecką konferencję z okazji 20-tej rocznicy podpisania polsko-niemieckiego traktatu granicznego, 40-tej rocznicy układu PRL-RFN i 60-tej rocznicy układu zgorzeleckiego pt. „Granica na Odrze i Nysie: od podziałów do integracji”.
Obsada zapewniona z najwyższych półek – według zaproszenia obecni będą ministrowie spraw zagranicznych RP Radosław Sikorski i RFN Guido Westerwelle, prof. Władysław Bartoszewski i Hans-Dietrich Genscher .
Zauważmy -tam, gdzie kiedyś wystarczyłaby akademia z częścią oficjalną i artystyczną, z wręczaniem kwiatków i chórem uniwersyteckim – dziś mamy KONFERENCJE NAUKOWE z zamkniętym przyjęciem dla wybranych.
Takie to wysublimowane zmiany obczajowe w duchu dialektyzmu materialistycznego.
Jak informuje zaproszenie, konferencja rozpocznie się 2 listopada o godz. 18.15 w dużej auli Collegium Polonicum rozmową byłych ministrów spraw zagranicznych prof. Władysława Bartoszewskiego i dr. Hansa-Dietricha Genschera. Urzędujący ministrowie Radosław Sikorski i dr Guido Westerwelle wystąpią na zakończenie konferencji, 3 listopada o godz. 16.30 w sali Audimax Uniwersytetu Europejskiego Viadrina, Logenstraße 2.
Program wklejam na koncu.
Na konferencję nie pojadę z kilku względów. Po pierwsze – nie mam zamiaru robić za mięso armatnie czyli publikę. Wszystko to razem teatr dla ubogich, szczególnie w przypadku tamtych wydarzeń z przeszłości, gdzie zostaliśmy za bezcen sprzedani. panu Skubiszewskiemu świeczki nie zapalę. Panu Sułkowi ręki nie podam.
Natomiast przedmiotem smutnej refleksji są tu dla mnie dwie postacie. Do tego obaj PROFESOROWIE. Mianowicie Władysław Bartoszewski, który – jak wieść niesie – nie może wylegitymować się nawet maturą, za to chętnie i namiętnie pozwala się tytułować PROFESOREM. Wydawałoby się, że sprawa jego rzekomej profesury została już dostatecznie wyjaśniona. Niestety, wiadomość ta nie dotarła ani do Uniwersytetu we Frankfurcie (ach, ta śmieszna prowincja!) ani nawet do Uniwersytetu Adama Mickiewicza (Collegium Polonicum we Frankfurcie jest filią UAM), bo i tam na portalowej czołówce dumnie zapowiada się obecność PROFESORA Bartoszeskiego.
Innym profesorem, którego profesury nie sposób wytropić, jest wspomnainy już Jerzy Sułek. Jerzy Sułek (doktor, a jakże i bodaj nawet moskiewski) był nieomal całe życie PRL-owskim dyplomatą po moskiewskiej MGiSMO . WPROST podaje, co następuje: W latach 1981-1985 pełnił funkcję radcy w ambasadzie PRL w Kolonii. Przez wiele lat pracował w MSZ. Negocjował m.in. traktat graniczny między Polską i RFN oraz porozumienie o wycofaniu wojsk ZSRR z Polski. W latach 1991-1997 był szefem przedstawicielstwa ambasady RP w Berlinie. Później pełnił funkcję wiceministra obrony narodowej. Szefem Fundacji Polsko-Niemieckie Pojednanie jest od października 2001 r.
Dodam, że z hukiem stamtąd usunięty wskutek zbyt wysokich nagród, jakie sobie na tym tłusto przez Niemców smarowanym stołku przydzielał. Nie wiem, kiedy i gdzie Jerzy Sułek, którego znam z przedstawicielstwa ambasady w Berlinie ( na pocz. lat 90-tych ambasada znajdowała się w Bonn, w Berlinie było „tylko” przedstawicielstwo w budynku byłej ambasady w NRD przy Bramie Brandenburskiej) uzyskał nominację profesorską. Na stronach Prezydenta RP znajdują się tylko ślady jego obecności, gdy wypinał pierś po kolejne ordery. Nie sposśb natrafić na żadne publikacje naukowe „pana profesora”. Nie wiadomo, gdzie i kiedy wykładał. Może profesor nadzwyczajny ściśle poufny? A zdawałoby się, że czasy PRLU minęły nieodwracalnie...Jeśli ktoś coś na temat jego profesury wie, bardzo proszę o wiadomość.
Ponieważ używanie nieprzysługujących tytułów naukowych jest karalne, to oczekuję interwencji polskiej prokuratury. Także – w stosunku do kierownika Collegium Polonicum oraz rektora UAM.
Znając na wylot polski zakompleksiony prowincjonalizm, domyślam się tutaj syndromu substytutu: owe profesorskie tytuły były organizatorom konferencji wprost niezbędne, bo bez nich konferencja byłaby o wiele mniej naukowa i jej ranga o wiele niższa. Budujmy zatem dalej potiomkinowskei wioski z potiomkinowskimi profesorami. Głupi lud to kupi.
Co na to jednak pozostali uczestnicy „konferencji”, którzy na swoje tytuły profesorskie zasłużyli uczciwie zapracowanym dorobkiem?
PROGRAM
wtorek, 2 listopada 2010 r., Duża Aula, Collegium Polonicum, Słubice - 18:15
Wieczór inauguracyjny
Prof. Władysław Bartoszewski, były minister spraw zagranicznych
Dr Hans-Dietrich Genscher, były minister spraw zagranicznych
Przyjęcie na zaproszenie rektora Uniwersytetu Europejskiego Viadrina
środa, 3 listopada 2010 r., Audimax, Logenstraße 2, Frankfurt (Oder) - 10:30
Wprowadzenie
Matthias Platzeck, premier kraju związkowego Brandenburgii
Panel „Znaczenie traktatów granicznych dla sąsiedztwa polsko-niemieckiego w Europie”
Markus Meckel, były minister spraw zagranicznych
Prof. dr Witold Góralski, Instytut Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego
Prof. dr Jerzy Sulek, były prezes fundacji „Polsko-Niemieckie Pojednanie” i negocjator traktatów polsko-niemieckich 1990/91
Prof. dr Helga Schultz, były kierownik katedry „Nowożytnej historii gospodarczej i społecznej” Uniwersytetu Europejskiego Viadrina
Moderacja: dr Krzysztof Wojciechowski, dyrektor Collegium Polonicum
14:30 Kontynuacja
Prof. dr Werner Benecke, kierownik katedry Fundacji im. Gerda-Buceriusa "Kultura i Historia Europy Środkowej i Wschodniej", Uniwersytet Europejski Viadrina
Panel „Granice, sąsiedztwo i partnerstwo - wczoraj, dziś i jutro”
Adam Krzemiński, polski dziennikarz i publicysta
Dr Katarzyna Stokłosa, assistant professor w dziedzinie badań nad regionami przygranicznymi, Uniwersytet Południowej Danii
Agnieszka Malczak, posłanka do Bundestagu, Bündnis ’90 / Die Grünen
Jens Gabbe, były sekretarz generalny Stowarzyszenia Europejskich Regionów Granicznych
Moderacja: Basil Kerski, redaktor naczelny polsko-niemieckiego magazynu DIALOG
16:30
Impreza podsumowująca konferencję
Przemówienia ministrów spraw zagranicznych
Radosław Sikorski
Dr Guido Westerwelle
