Albo się zreformujemy albo zdechniemy na łańcuchach dostaw

Lobbing obywatelski - bo tylko skrzypiące koło dostaje smar

      Pudła rezonansowe poszły w ruch. Wiemy, że „tylko skrzypiące koło dostaje smar”. Wielu naszych rozsyła takie maile jak sadownicy spod Grójca (czytaj niżej). Piszę tę notkę, bo"związek gospodarczy o strukturze sieciowej i integracji produktowej, działający z wykorzystaniem wielostronnych umów wspólnie kontrolowanych”to rzecz, którą trzeba rozszyfrować.Nie zmęczę się zbytnio, bo skorzystam z gotowca wysłanego do Ministerstwa Rozwoju. Albo nasza gospodarka zostanie zreformowana, albo nie będzie jej wcale. Wielu z naszych to doskonale rozumie.

-----Oryginalna wiadomość-----

From: Andrzej Stępniewski

Sent: Saturday, October 28, 2017 2:51 PM

To: długa lista adresatów

Subject: FW: Materiały wysłane do ministra Morawieckiego,wiceministra Emilewicz i dyrektor Blachowicz w Ministerstwa Rozwoju i Finansów

 Witam Partnerów, Członków Rady Programowej, i sympatyków Klastra "Polska Natura".                                                                                                                                                                                                                                                                        

 W załączeniu przesyłam pismo adresowane do Wicepremiera Mateusza Morawieckiego wraz z załącznikami, którego jesteśmy sygnatariuszem z prośbą o włączenie się w akcję popierającą idee tam zawartą. Nasz Klaster "Polska Natura" działając na rynku rolnym uważa, że wprowadzenie do polskiej gospodarki rozwiązań proponowanych przez KONFEDERATÓW są konieczne, jeżeli chcemy mieć w Polsce,  racjonalne i innowacyjne oraz sprawiedliwe zasady rozwoju całej gospodarki. Zwracam uwagę na korzyści jakie mogą uzyskać firmy z sektora MŚP oraz rolnicy zorganizowani w KLASTRACH jako "związku gospodarczego o strukturze sieciowej i integracji produktowej, działającego z wykorzystaniem wielostronnych umów wspólnie kontrolowanych". Uważamy, że jest to właściwa droga /może jedyna/ do poprawienia sytuacji wielu polskich drobnych przedsiębiorców i rolników zdominowanych na rynku przez różnego rodzaju dostawców, pośredników, czy sieci handlowe. Budowanie innowacyjnych klastrów-związków gospodarczych o strukturze sieciowej silnych finansowo,  działających lokalnie i wykorzystujących zasoby miejscowe, to jest droga do upodmiotowienia polskich producentów na globalnym rynku. Przekonanych o słuszności naszych propozycji, prosimy o wyrażenie swojego poparcia przez wysłanie listu w imieniu własnym lub instytucji czy firmy na adres Premiera Morawieckiego. Jeżeli to potrzebne, jestem do Państwa dyspozycji .                                                                                       

Pozdrawiam Andrzej Stępniewski.      

Związek gospodarczy o strukturze sieciowej i integracji produktowej działający z wykorzystaniem wielostronnych umów wspólnie kontrolowanych.

Rozszyfrujmy to:

Sieciowa struktura gospodarcza –nie powołuje nowej osoby prawnej a do swego działania wykorzystuje zdolności prawne zrzeszonych podmiotów. W szczególności: nie tworzy wspólnego kapitału i organów nim zarządzających. Nie wymaga zatem żadnej rejestracji.

Integracja produktowa (integracja pionowa) – integracja przedsiębiorców wokół osi produktowych zrzeszająca wszystkich interesariuszy aktywnych od zrodzenia się pomysłu na produkt do chwili jego sprzedaży odbiorcy zewnętrznemu. Ważne: do takiej struktury musi wejść sprzedawca.

Umowa wielostronna – nowe pojęcie w polskiej przestrzeni gospodarczej, bo nie jest to umowa redukująca się do wielu umów dwustronnych jak w przypadku umów konsorcjum.

Umowa wspólnie kontrolowana – polega, na wspólnej kontroli technicznego kosztu wytworzenia u każ­dego z kooperantów. Każdy musi swoje koszty ujawnić i uzasadnić. Jest przeciwieństwem umowy spisa­nej w duchu tajemnicy handlowej.

Kontrakt z rynkiem – typ umowy, w której grupa przedsiębiorców podejmuje się na wspólne ryzyko i wspólny rachunek wprowadzić na rynek określony produkt lub grupę produktów. Takiej cechy nie ma umowa konsorcjum i całkowicie do tych zastosowań się nie nadaje. Należy zaznaczyć, że kontraktu z rynkiem nie można wyegzekwować drogą sądową. Cechę „kontraktu z rynkiem” posiada wspólne ustale­nie umowne (nazwa używana w MSSF nr 11 – wspólne ustalenia umowne), którą dla wyjaśnienia istoty nazywamy „wielostronna umową wspólnie kontrolowaną”.

Koncepcja sieciowej struktury gospodarczej o integracji produktowej.

Etap przygotowawczy

1. Zgodnie z Międzynarodowym Standardem Sprawozdawczości Finansowej nr 11 – wspólne ustalenia umowne, przedsiębiorca, który zamierza być wspólnikiem takich umów musi w momencie otwierania ksiąg rachunkowych uzupełnić swój plan kont i politykę rachunkowości o ewidencje:

• kosztów poniesionych przy produkcji swojej części wspólnego ustalenia umownego (wspólnego działa­nia). Analityka do konta powinna być opracowana tak aby uwzględnić wszystkie rodzaje kosztów, które będą brane pod uwagę przy kalkulacji kosztów całego działania celem wyliczenia procentowych udzia­łów w cenie sprzedaży.

• przychodów uzyskiwanych ze sprzedaży „udziałów w produktach wspólnego działania”.

2. Ponieważ w systemie ewidencji pojawią się nowe dokumenty, należy zadbać o to aby informatycy opracowali dla nich wzorce księgowań a w przypadku dużych i rozległych klastrów systemów komutacji dokumentów przy pomocy mediów elektronicznych. Dotyczyć to będzie zwłaszcza dokumentu przy po­mocy którego będą przenoszone na kooperantów ich przychody i zobowiązania podatkowe. My sugeruje­my, aby takim dokumentem była faktura VAT w wersji „samofakturowanie”.

3. Przedsiębiorcy, którzy w tej formie zechcą działać w sposób trwały i zorganizowanych powinni spisać umowę ramową określającą zasady powoływania, prowadzenia i rozliczania wspólnych działań. Uprasz­cza to proces spisywania kolejnych umów na konkretne działania..

4. Przedsiębiorca, który w imieniu i na rzecz wszystkich wspólników będzie dokonywał sprzedaży końco­wej produktów wspólnego działania, powinien zmodyfikować swój indeks materiałowy tak, aby mógł dokonać rozliczeń po dokonaniu sprzedaży ze wszystkimi wspólnikami. W prostych przypadkach wystar­czy załącznik do umowy wspólnego działania w której wyszczególniono procentowe udziały poszczegól­nych wspólników w cenie sprzedaży.

Umowa wspólnego działania.

Jest to umowa pomiędzy wspólnikami wspólnych działań, która oprócz elementów identyfikacyjnych po­winna obowiązkowo zawierać:

1. Określenie osób/firm użyczających swojej zdolności prawnej dla:

1. koordynatora przedsięwzięcia (organizuje i koordynuje całość prac)

2. wytwórcy końcowego (biorącego (i egzekwującego) odpowiedzialność za ewentualne szkody pro­duktowe)

3. sprzedawcy(wprowadzenie wyrobów do obrotu oraz dokonanie rozrachunków ze wspólnikami ). Sprzedawca działa „w imieniu i na rzecz” wszystkich wspólników wspólnego działania na zasa­dach zbli­żonych do sprzedaży komisowej. Różnica jest jedynie taka, że występuje jako komisant obsługujący jed­nocześnie wielu komitentów.

W szczególności wszystkie te funkcje może pełnić jeden podmiot.

2. Określenie procentowych udziałów poszczególnych wspólników wspólnego działania w cenie sprzeda­ży produktów tegoż wspólnego działania udokumentowane kalkulacją przedmiarową (kosztorysem) w układzie podmiotowym. To jest rzeczowy wymiar wspólnej kontroli.

3. Określenie odpowiedzialności za ewentualne szkody produktowe: odpowiedzialność indywidualna, so­lidarna, subsydiarna lub proporcjonalna do udziałów we wspólnych działaniach.

Ewidencja i sprawozdawczość.

1. Zasady ewidencji i sprawozdawczości rozstrzyga Międzynarodowy Standard Sprawozdawczości Fi­nansowej nr 11 – wspólne ustalenia umowne przyjęty prawem unijnym.

2. Brakuje dokumentu do ewidencjonowania „sprzedaży udziałów w produktach wspólnego działania”. Sugerujemy, że takim dokumentem mogłaby być – dopuszczona rozporządzeniem fakturowym – faktura VAT w wersji „samofakturowanie”. Faktury te – na obraz i podobieństwo faktur RR dla rolników ryczał­towych – wystawia komisant czyli podmiot dokonujący sprzedaży, przenosząc na wspólników ich dochody i zobowiązania budżetowe. Jak wspomniano: podatki każdy zw wspólników płaci sam i za siebie.

System kompetencji i baza dobrych praktyk.

W Polsce brak – musimy to mozolnie zbudować. Jeśli chcemy zmobilizować nasz potencjał kapitału strukturalnego musimy ten trud podjąć.

Napisał najkrócej jak potrafił

mgr inż. Józef Kamycki

w październiku 2017 roku