1.
Pora grzybobrania - miliony prawdziwków idą pod nóż.
Często grzyb idzie pod nóż, a zaraz potem do śmietnika - w całości i nieodwołanie, mimo pięknego borowiczego wyglądu.
Przyczyną są małe robaczki, które w krótkim czasie potrafią opanować całe wnętrze grzyba, pozostawiając nienaruszoną tylko jego cienką skórkę – robacze drobiazgi atakują nawet kapelusz, zapewne siedlisko grzybiego mózgu.
Grzyb na pozór zdrowy i na oko piękny, jego zaś wnętrze i prawdziwą wartość można ocenić tylko przez dotyk – wcale nie trzeba mocno dotykać, aby wyczuć, że w środku jest samo "próchno".
Takiego grzyba nikt nie chce - co komu po grzybie już raz prawie w całości zjedzonym?..
2.
Czasami, przykładowo w tym roku, grzyb atakowany jest przez robaki znacznie większe - duże, czarne i groźnie wyglądające żuki.
Taki żuk, podobnie jak ów mały robaczek, atakuje grzyba od dołu i posuwa się ku górze - przy okazji, zdaje się, zjada swoich małych konkurentów.
Rzecz ciekawa: grzyb zaatakowany przez wielkiego robala, którego w żaden sposób nie da się przeoczyć, zwykle nadaje się do zjedzenia - wystarczy odciąć i odrzucić dolną, nadgryzioną część.
Żuka giganta łatwo się pozbyć, a grzyb może być prawie zawsze użyteczny - ów z tysiącami małych, "niewinnych" i prawie niewidocznych robaczków nadaje się tylko do wyrzucenia...
3.
A ja?
Proszę popatrzcie, jaki jestem porządny i efektowny!
Gdyby tylko ktoś mnie znalazł! Nadawał bym się na okładki kolorowych tygodników, taki mam piękny wygląd!
A w środku? No... chyba też jestem całkiem medialny - ja niczego złego w sobie nie znajduję. Może jakieś małe robaczki... Może? Pewnie ich jednak wcale nie ma - niczego nie widać, ani z bliska, ani z daleka...
Ale dlaczego jestem taki słaby? Dlaczego uginam się przed byle jaką trudnością?
Boże oczyść mnie! Oczyść i uczyń użytecznym narzędziem w Twoim Ręku!
