Podatkowy wandalizm

Wyobraźcie sobie małe miasteczko, w którym istnieje kilka niewielkich firm. Najlepiej prosperuje rzecz jasna sklep spożywczy, zaopatrujący mieszkańców w podstawowe artykuły codziennego użytku. Zaraz obok ma siedzibę firma sprzedająca i instalująca okna. W odróżnieniu od sąsiada, ten zakład nie radzi już sobie aż tak dobrze. Nad bezpieczeństwem miasta czuwa oczywiście szeryf, człowiek wysokich ideałów, który głęboko wierzy, że ma nie tylko prawo, ale wręcz obowiązek by zapewnić, nie szczędząc przy tym sił, bezpieczeństwo i szczęście wszystkim bez wyjątku członkom powierzonej sobie wspólnoty.

Pewnego dnia, podczas rutynowego patrolu, wspomniany szeryf mijając sklep spożywczy i położony obok zakład szklarski zauważa, że właściciel pierwszego wyraźnie prosperuje, podczas gdy drugi ledwo wiąże koniec z końcem. Sytuacja ta wydaje mu się rażąco niesprawiedliwa. Dlaczego, pyta sam siebie, dwaj przedsiębiorcy, którzy (jak mniema) wkładają w prowadzenie biznesu po tyle samo czasu i pieniędzy, muszą się tak znacząco różnić gdy chodzi o poziom zysków, a co za tym idzie także warunków, w których żyją?

Szeryf-idealista podejmuje decyzję: uzdrowienie sytuacji weźmie na siebie i sam wyrówna boisko, na którym toczy się rywalizacja. W tym celu wybija cegłówkami, jedno po drugim, wszystkie okna w markecie. W następstwie jego działania, szklarz natychmiast otrzymuje lukratywne zamówienie, polegające na wymianie zniszczonej własności sąsiada. Szeryf jest usatysfakcjonowany. W końcu pomógł podupadającemu przedsiębiorcy. W jego mieście znów zagościła harmonia.

Czytaj cały artykuł...

http://www.pafere.org/index.php?option=com_content&task=view&id=426&Itemid=1