Wizyta szefowej rządu w Watykanie wywołała wiele komentarzy, w tym również takich, których lektura sprawia wrażenie zapisu uczonych rozhoworów prowadzonych w maglu. A po co tam pojechała? A po co „se założyła” czarny welon? Itd., itp. Rozumiem, że uczeni komentatorzy i analitycy nie słyszeli o mających się odbyć już wkrótce w Polsce Światowych Dniach Młodzieży z udziałem Ojca Świętego, ani nie widzieli, w jakim stroju na audiencji u papieża wystąpiła np. Michelle Obama. No, to może trzeba było najpierw się dowiedzieć i obejrzeć zdjęcia, a dopiero potem wydziwiać i pisać o „hidżabach”.
Ale i tak wszystkie zrzędy pobił peerelowski „dyplomata”, niejaki Jan Wojciech Piekarski, którego gazeta.pl z niewiadomych przyczyn nazywa Januszem Wojciechem. Piekarski, który szlify w dyplomacji zdobywał za Gierka i Jaruzelskiego (pierwszy sekretarz ambasady PRL w Iranie w latach 70. i ambasador w Pakistanie od 1984 r. do 1989 r.), a więc jest takim prawie "człowiekiem honoru" w rozumieniu „Gazety Wyborczej”, napisał na Twitterze tak (pisownia oryginalna):
@Pontifex to ....mu, ...mu w relacji @BeataSzydlo ze spotkania."Powiedziałam mu..; opowiedziałam mu..." To nie błąd protokolarny, to chamstwo
„Dyplomata”, który pisząc o Ojcu Świętym, nawet nie jest w stanie wysilić się na napisanie zaimka z dużej litery odniósł się w ten sposób do konferencji prasowej zorganizowanej po spotkaniu z papieżem. Premier polskiego rządu powiedziała wówczas:
„Rozmowa z Ojcem Świętym Franciszkiem, który czeka na to, żeby spotkać się już z Polakami, z młodymi Polakami. Opowiedziałam Mu o naszych przygotowaniach, mówiłam Mu o tym, że młodzi ludzie czekają, cieszą się na Jego przyjazd do Polski. Rozmawialiśmy o polskich rodzinach, rozmawialiśmy o Polsce. Papież bardzo podziękował, cieszył się z tego, że w Polsce wprowadzane są programy, które mają wspierać też rodziny, więc to była naprawdę bardzo dobra rozmowa, która dla mnie jest wielkim wzruszeniem i była wielkim przeżyciem. Pozostaje nam wszystkim dołożyć wszelkich starań, żeby ta wizyta Ojca Świętego i młodzieży z całego świata była bezpieczna, żeby młodzi ludzie przyjeżdżali do Polski. Czekamy na nich, zrobimy wszystko, żeby te dni były wspaniałe i żeby przyniosły też dla nas, dla polskiego państwa wspaniałe owoce.”
Naprawdę, konia z rzędem temu, kto uczciwie analizując wyżej zacytowaną wypowiedz dopatrzy się w niej śladów braku uprzejmości, nie wspominając już o „chamstwie”. Ja wiem, że dla niektórych wzorem zachowania są publiczne występy Kwaśniewskiego w Charkowie, czy Komorowskiego w Japonii, ale tamte czasy minęły, miejmy nadzieję, że bezpowrotnie.
Piszę o tym, bo to czepianie się szczegółów to dość charakterystyczna dla postpeerelowkich elit metoda dezawuowania przeciwnika. To imputowanie komuś „chamstwa” z powodu użycia zaimka osobowego (!), to przecież to samo, co bagatelizowanie informacji zawartych w raporcie o stanie państwa przedstawionym przez rząd Beaty Szydło, bo mercedes, o którym mówił minister Jackiewicz, okazał się nie „złoty”, ale szary. Dla wszystkich ludzi na „pewnym poziomie” jest bowiem oczywiste, że niewłaściwe określenie koloru limuzyny oznacza automatycznie, że Polska wcale nie straciła setek miliardów zł nieściągniętego VAT-u, mimo że piszą o tym instytucje międzynarodowe, jako żywo nie mające z PiS-em nic wspólnego.
To jednak nie wszystko. Przecież takie wpisy, jak tweet pereelowskiego „dyplomaty”, to nie tylko efekt zacietrzewienia, ignorancji, czy chęci zaistnienia. To również, a może nawet przede wszystkim, sposób na utrzymywanie części społeczeństwa w stanie permanentnego napięcia emocjonalnego. „Ludzie na pewnym” poziomie mają bez przerwy odczuwać wstyd, strach i gniew, które będą na tyle silne, że zdołają wyprowadzić ich na ulice. Tak po prostu hoduje się marszowe mięso armatnie, cynicznie wykorzystywane potem przez cwaniaków, którym nie chce się nawet płacić alimentów na własne dzieci.
Inne tematy w dziale Polityka
