Trójca Święta – prawda czy fałsz?

 

Aprioryczne założenie, że nie ma Boga powoduje karłowacenie intelektualne, gdyż nie poszukuje się rozwiązania kwestii związanej z istnieniem, bądź nieistnieniem Boga, tylko daje się od razu negatywną, a do tego bezdowodową, odpowiedź.

 

To, że Bóg istnieje, nie ulega wątpliwości( zob. „Bóg istnieje- prawda czy fałsz”), niestety nie dla wszystkich. Ateizm jest o tyle sprzeczny i niespójny, że posługując się pozornie racjonalnym myśleniem, działa wybiórczo. Używa argumentacji naukowej, negując jednocześnie podstawy rachunku prawdopodobieństwa. Gdyby Boga nie było, nie mogłoby zaistnieć pytanie o Niego.

Rodzą się zasadnicze pytania o znaczeniu fundamentalnym dla każdego człowieka, włącznie z ateistami czy agnostykami:

- Czy gdzieś są zawarte informacje od samego Boga?

- Skoro jest, to, jaki jest?

- Czy Żydzi mogli mieć konkretne informacje o istocie Boga w Starym Testamencie, że jest Tójjedyny, czyli jest Trójcą Świętą?

- Kim jest Jahwe?

- Czy Stary Testament wyraźnie stwierdza, że Bóg jest Tójjedyny, czyli czy jest Trójcą Świętą?

 

Informacje o Bogu.

W historii ludzkości najwięcej wydań ma Nowy Testament. Jeśli to byłaby nic nieznacząca księga, to raczej nie dominowałaby na płaszczyźnie literatury pod względem liczby publikacji. Ponadto zawiera ponadczasowe wartości i wskazówki, które nigdy się nie zdezaktualizowały. Ponieważ jest połączona w sposób istotny ze Starym Testamentem, którego wszystkie proroctwa się wypełniły lub wypełniają, to racja dostateczna, by na tych dwóch księgach bazować.

 

Jaki jest Bóg?

W starym Testamencie jest konkretna informacja.

 

 „A wreszcie rzekł Bóg: Uczyńmy człowieka na Nasz obraz, podobnego Nam. Niech panuje nad rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym, nad bydłem, nad ziemią i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi!” (BT Rdz 1,26, )

 

Wnioskować z tego zapisu możemy, że:

- Bóg jest „osobą”, gdyż człowiek jest osobą i jest pod jakimiś względami do nas podobny,

- nie jest jedyny, choć jest jeden, gdyż przemawia w liczbie mnogiej „Uczyńmy człowieka na Nasz obraz, podobnego Nam”.

 

Trójca Święta.

Trójjedyność polega na tej samej naturze i odrębności osób boskich. To oznacza, że jest jeden Bóg o tożsamej naturze trzech niezależnych osób.

To, że osoba Boga nie jest jedna, stwierdza przytoczony werset. Skąd, zatem liczba trzy?

.

„Powiedział jeszcze Pan: Jestem Bogiem ojca twego, Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba. Mojżesz zasłonił twarz, bał się bowiem zwrócić oczy na Boga”.(Wj 3:6)

 

Wnioski płyną następujące:

- „Jestem Bogiem ojca twego”- tu zwrot „ojca twego” w sposób alegoryczny odnosi się do jednakowości natur, w sensie bytowości, ojca Mojżesza, Amrama i jego syna oraz już wskazuje na zrodzenie, gdyż Amram nie stworzył Mojżesza.

Następnie wymienione są w pełni odrębne osoby. Kim one są?

Kluczem jest tu Nowy Testament, bez którego nie da się poprawnie odczytać Starego Testamentu( Jn 14,10- Ja w Ojcu, a Ojciec we mnie= odczytaj ST na podstawie NT oraz NT na bazie ST).

- „Bogiem Abrahama” – ofiara z syna, alegoria Boga Ojca,

- „Bogiem Izaaka”- składany, jako ofiara, alegoria,

-„i Bogiem Jakuba”- nadanie nowego imienia, gdyż Jakub dostaje imię Izrael.

Dodatkowo, jest pewien rodzaj analogii, nieznany powszechnie, gdzie tłumaczenie Biblii na dany język narodowy, zawiera poprawność odczytania danego i konkretnego urywka Pisma Świętego, która nie wystąpi to w innych przypadkach. Chodzi tu zasadniczo o język, w którym Jezus mówił do siostry Faustyny Kowalskiej.

 

W stwierdzeniu „i Bogiem Jakuba” znaczący jest spójnik „i”, czyli czynnik pokazujący jednoczesność występujących trzech osób oraz odwołujący się do tej samej ich natury.

 

Kolejnym przykładem na Trójjedyność jednego Boga, zawartym w Torze jest werset 14. z rozdziału trzeciego Księgi Wyjścia, który brzmi:

„ Odpowiedział Bóg Mojżeszowi: JESTEM, KTÓRY JESTEM. I dodał: Tak powiesz synom Izraela: JESTEM posłał mnie do was”.

 

JESTEM- słowo oznaczające bezczasowe trwanie, Bóg Ojciec,

JESTEM- Bóg, Syn Boży ze względu na tożsamość tych słów, którą alegorycznie pokazuje tożsamość Ojca i Syna NT (jn 14,10)

Ponadto Jezus z Nazaretu szereg razy nazywa się imieniem „JESTEM” ( Jn 6,20; Jn 8,24; Jn 8,28; Jn9,9).

 

KTÓRY- Bóg Duch Święty, który jakby spaja Testament Ojca (Stary) i Testament Syna (Nowy) i jest źródłem jego zrozumienia.

 

Jahwe.

JHWH tetragram imienia Boga. Nie ma tu samogłosek, stąd czy powiemy Jahwe czy Jehowa możemy się pomylić. Czy zatem wiemy, kim jest JHWH i jak się poprawnie wymawia jego imię, imię Boga?

Według Tory, Mojżesz rozmawiał z JHWH „twarzą w twarz” (Wj 33,11). Gdyby Bóg nie był Trójjedyny, należałoby uznać niespójność Starego i Nowego Testamentu, gdyż NT mówi wyraźnie:

 

„ Boga nikt nigdy nie widział, Ten Jednorodzony Bóg, który jest w łonie Ojca, /o Nim/ pouczył”. (Jn 1:18)

Zatem, którą z osób boskich widział Mojżesz? Odpowiedź na postawione pytanie daje ST:

„ A oto Pan stał na jej szczycie i mówił: Ja jestem Pan, Bóg Abrahama i Bóg Izaaka. Ziemię, na której leżysz, oddaję tobie i twemu potomstwu”.

(Rdz 28:13)

 

- A oto Pan stał na jej szczycie i mówił: Ja jestem Pan- osoba boska na razie nieznana,

- Bóg Abrahama i Bóg Izaaka- Abraham i Izaak łącznie wymienieni wiążą się z: ofiarą złożoną z mężczyzny, barankiem w zaroślach (cierniach) i aniołem ( alegoria Ducha Świętego), który nie dopuszcza do śmierci.

Powyższe tworzą analogię do osoby Jezusa Chrystusa i zapewniają logiczna spójność pomiędzy Nowym a Starym Testamentem.

ST to opowieść o Jezusie przedstawiona przenośniami i metaforami. Odczytywanie go dosłownie jest kompletnym nieporozumieniem.

Konstatując, JHWH to nikt inny jak Jezus Chrystus.

(Na podstawie przemyśleń własnych, które niekoniecznie do końca są zgodne z nauczaniem Kościoła Katolickiego, jedynego prawdziwego dziedzica Mojżesza i Jezusa z Nazaretu.

„Lepiej błądzić szukając, niźli nie szukając zbłądzić”).

 

z www.plonszczanin.pl dział Religia