Poniższa polemika dotyczy konkretnie tekstu o tytule „Zakład, czyli odwaga i rozumek Mistewicza”, który na salon24.pl opublikował pan Marek Migalski.
Podstawowym błędem opozycji jest atakowanie opozycji, np. PiS. Elektorat PiS jest sztywny. Kibicuję nieco PJN, ale jego zwolennicy to także potencjalni wyborcy PO, czyli neoliberałowie (wg mojego namysłu użyłem terminu neoliberał). Z całym szacunkiem dla pana Migalskiego, ale czuć w jego tekstach od wielu miesięcy zapach Tuska. Natomiast pan Mistewicz nie rozróżnia neoliberalizmu od prawicy. Faktycznie można powiedzieć, że widzi ciemność, czyli pisze absurdy. PJN to woń PO, nie PiS, z racji fundamentalnych, ideologicznych. Te zaś stanowią o wyborach dokonywanych przez ludzi. Jest rzeczą nieuprawnioną włożenie do koszyka partii prawicowych, neoliberałów, gdyż w prawdziwej prawicy Bóg jest Bogiem, a u neoliberałów jego miejsce zajęła „silna jednostka”. Tu nie może być zgodny, gdyż u „tyskoli” stworzenie zajęło miejsce Stworzyciela. Kompromis jest z racji oczywistej niemożliwy.
Jeżeli dana partia, mająca elektorat neoliberalny nie stara się go pozyskać, to, o co w tym wszystkim chodzi? Mając mnóstwo argumentów przeciwko PO, pan Migalski, miga się od konkretnych ataków na prawdziwych swoich politycznych rywali, by PJN przejęło ich elektorat. Tego tej partii osobiście życzę, gdyż tendencje neoliberalne w naszym społeczeństwie są. Natomiast klasyfikacja prawicowości jest ogólnie rzecz biorąc błędna. Neoliberalizm nie jest prawicowy. Namysł nad prawdziwą prawicą został zaprezentowany na http://plonszczanin.pl/Nowy/Filozofia/zlowieszczeizmy.html i jest punktem wyjścia do przedstawionej polemiki.
Inne tematy w dziale Rozmaitości
