Cisza w przestrzeni znaczeń,
słowa śpią w kanałach rozdeptanych ścieżek.
Myśl błądzi po znanej niwie.
Inspiruje nas wszystko, co porusza emocje,
dlatego wiersze o miłości są często obecne.
Nasze dzieła inicjuje piękno, nikt nie pisze o brzydocie.
Ja napiszę o braku, więc tekst będzie czerpał z niebytu.
Wyłoni się mgła, w której schowam znaczenia.
Brak boli niespełnieniem, ale także stwarza potencjał,
mamy przestrzeń, by zapełnić pustkę.
Jest drzwiami do wolności, w której wszystko jest możliwe,
unikamy skojarzeń.
Wolność to ubóstwo myśli, otwarte na prawdę.
Ale z inspiracji rodzi się piękno.
