Tożsamość a inteligencja. To nie są dwa przypadkowo dobrane słowa. To zestawienie miało smak poznawczy. Nie badam przypadkowych słów. Nigdy. Moja definicja inteligencji: sprawność maszyny jaką jest mózg. Mózg ma różne obszary, w których jest sprawny inaczej. Zatem odkryta własna inteligencja przedmiotowa powinna współpracować z tożsamością.
Tożsamość a mądrość. Nie pamiętam własnej definicji mądrości. Spróbuję zatem na świeżo wypisać skojarzenia. Mądrość jest procesem poznawczym, skutkującym najlepszymi decyzjami w określonych warunkach. Tożsamość wspiera decyzje, więc człowiek mądry będzie budował świadomie swoją tożsamość, by uzyskać pożądane wsparcie.
Tożsamość a skuteczność. Pozornie podobny temat do poprzedniego. Mądrość nie jest skutecznością. Skuteczność wynika z wiedzy i umiejętności. Jeśli znamy swoje środowisko, jeśli wspieramy kreację tożsamości dopasowanej do środowiska, to zwiększamy naszą skuteczność w przyszłości.
Tożsamość a brak podatności na zmianę. Osoby o niskiej inteligencji, nieelastycznych umysłach i ograniczonej pamięci roboczej nie są podatni na zmianę. Są niewolnikami tożsamości.
Tożsamość a idealizacja własnej grupy. Tożsamość to miejsce w grupach. Poczucie własnej wartości zmusza nas do idealizacji własnej grupy, musimy być lepsi, więc nasze grupy muszą być lepsze.
Tożsamość a bańka poznawcza. Bańka poznawcza jest wynikiem unikania dysonansu poznawczego. Dysonans sprawia dyskomfort, więc unikamy treści sprzecznych, otaczamy się ludźmi podobnie myślącymi. Manipulator najpierw buduje cudzą tożsamość, potem ją karmi, a potem się do niej odwołuje. Wzmacnia poczucie własnej wartości słuchaczy. Ufamy mu, bo on wierzy w nas, nie szkodzi, że udaje. Tożsamość jest szablonem, zgodnie z którym powstaje bańka poznawcza. Odrzucamy treści niezgodne z tożsamością.
Tożsamość a otwartość. Nieoczywisty związek. A może brak związku, nie wiem. Ale wykorzystuję wzbudzenie umysłu, które fraza aktywizuje. Przeciętny człowiek aktywizuje zawartość pamięci, ja aktywizuję zawartość niesformułowanej wiedzy niejawnej. Zapisów wcześniej nie było, te spostrzeżenia nie istniały. Na bazie aktywnych skojarzeń buduję „historię” od nowa. A więc tożsamość a otwartość. Tożsamość pozornie zamyka w zgodnych z nią opiniach, u większość ludzi tak działa. Ale część ludzi włącza postawę badacza, buduje dystans i dostaje możliwość eksplorowania opinii niezgodnych z tożsamością. Są otwarci na odmienność. Kluczem jest dystans. To taka prywatna mediacja na neutralnym gruncie. Metafora trafna. Zatem jak taka mediacja między sobą a prawdą wygląda? Podam przykład. Długo miałam niepewność w temacie aborcji w Polsce. Byłam za kompromisem aborcyjnym, to była zgodność z tożsamością tłumu. Wtedy uświadomiłam sobie o co walczą kobiety. Kobiety w Polsce walczą o wybór. I wtedy uwolniłam się, jestem za aborcją do 12 tygodnia. Wiele ciąż jest w tym czasie automatycznie ronionych. Mądrość natury pilnuje, by wysiłek organizmu miał szanse na szczęśliwe zakończenie. Wróćmy do tematu postulatu: otwartość. Nie zmieniłam swojej tożsamości, ja inaczej, trafniej sformułowałam problem i zmieniłam opinię. Zatem, aby ludzi otworzyć na opinie będące w konflikcie z ich tożsamością trzeba poszerzyć kontekst, ujawnić zakres decyzyjny, konsekwencje.
Tożsamość a elastyczność. Napisałam (mam ją w brudnopisie) Koncepcję rozwojową człowieka. Tam JA przedstawiam jako drzewo rozwoju. Obecna postać JA to bieżące miejsce na każdej gałęzi rozwoju. Tempo rozwoju jest różne na różnych gałęziach, czasem spadamy w dół. Czym jest tożsamość w kontekście drzewa rozwoju - oczywiście bieżącym miejscem. Zatem ta metafora pokazuje nieoczywistą prawdę: tożsamość podlega rozwojowi. Zatem elastyczność będzie przejawiać się w dwóch obszarach: przemieszania się po gałęziach rozwoju, jak i przemieszczania się w górę w dól po jednej gałęzi. Jestem zaskoczona tym postulatem, niepewna. Ale czasem w swojej niepewności ufam swojej intuicji i zrozumienie przychodzi później. Na obecnym poziomie rozwoju mojego strukturalnego i holistycznego umysłu rzadko się mylę. Czasem muszę dopracować opis, ale ten pierwotny nie jest sprzeczny z wglądem.
Tożsamość a odporność. Ważny temat. Postuluję, że bez tożsamości nie jesteśmy odporni. Wróćmy do metafory drzewa, jest stabilne, wiatr go nie zniszczy. Wichura tak, ale wichura w życiu zdarza się rzadko, w sytuacjach granicznych. Zatem jak dbać o tożsamość, narzędzie odporności i realizować postawę badacza otwartego na każdą opinię? Zbudować dystans do JA przez wygaszenie znacznika JA. Piszę o tym w innym rozdziale.
Tożsamość a sytuacja. W PSTeorii definiuję sytuację z perspektywy podmiotu. Nie będę się powtarzać, czytelnika odsyłam do Panstrukturalnej Teorii Wszystkiego. Sytuacja składa się z wpływów bytów dowiązanych do podmiotu. Każdy wpływ uderza w naszą tożsamość. Powtórzę: każdy. Jednak nie każdy może być przyczyną rozwoju prowadzącego do zmiany tożsamości. Zależy to od stabilności tożsamości.
