Nie powinienem nawet próbować wyobrazić sobie taką oto sytuację, kiedy to w normalnym kraju istnieje zalegalizowana organizacja, której to członkowie - w każdym razie znacząca ich część - dopuszcza się przestępstw pod osłoną tejże grupy. Zapewne zdelegalizowano by ją w zdecydowany sposób, na mocy decyzji odpowiedzialnych władz - w tym władzy sądowniczej.
Nie rozumiem zatem dalszego pobłażania wobec Kościoła w Polsce, którego to funkcjonariusze duchowni są opisywani już od dłuższego czasu - i to bardzo często - w publikatorach różnego rodzaju, jako groźni przestępcy seksualni w stosunku do młodocianych, sprawując nad nimi duchową opiekę, za przyzwoleniem władz państwowych.
Kiedy wreszcie znajdzie się w naszym kraju na tyle odważny rząd, który w zdecydowany sposób postara się przeprowadzić rozdział Kościoła od Państwa, wskazując należne miejsce samemu Kościołowi, przysługujące gościom na swoim terytorium. Wymagając jednocześnie stosownych dla statutu gościa zachowań funkcjonariuszy kościelnych wobec społeczności, mogących prowadzić wśród niej działalność jedynie stricte duszpasterską.
Statut jedynie gościa dla Kościoła jest tutaj uprawniony, bowiem bardzo często jego funkcjonariusze zasłaniają się zwierzchnością Watykanu i obowiązkiem zachowania niewygodnych dla nich tajemnic.
...
W dokumencie przyjętym przez Episkopat Polski w dniach 13 i 14 marca 2012 jest powiedziane, że nie zostaną przyznane odszkodowania dla ofiar pedofilii od polskiego Kościoła katolickiego. Duchownych, którzy popełnili takie przestępstwo, chroni tajemnica spowiedzi, a Kościół katolicki zamierza jej bronić.
