Kilka uwag na temat ISIS-K
Zabicie al-Baghdadiego nie zdusiło kalifatu w wersji Państwa Islamskiego. Pomysł żyje i nadal motywuje swoich członków w enklawach na całym świecie. Warto wspomnieć, że imię ich nowego kalifa jest zaszczytnym tytułem dla członka rodziny proroka Mahometa – „al-Kuraszi”. Ta prorocza linia jest jeszcze jednym sposobem, w jaki IS próbuje wskrzesić historię kalifatu dla jej niszczycielskich celów.
Państwo Islamskie Khorasan (ISIS-K), nazwano tak od dawnego określenia regionu, pojawiło się po raz pierwszy we wschodnim Afganistanie pod koniec 2014 roku i szybko zyskało reputację ekstremalnej brutalności.
Został założony przez twardogłowych pakistańskich talibów, którzy uciekli do Afganistanu, gdy pakistańskie siły bezpieczeństwa rozbiły ich bazy w Pakistanie.
Grupa rozrosła się, głosząc swoje dążenie do supremacji salafitów w Afganistanie przeciwko dominacji hanafistycznych talibów. W latach 2015-2016 przejęła kontrolę nad większymi terytoriami we wschodnich prowincjach Nangarhar i Kunar w Afganistanie, osłabiając tam obecność afgańskich talibów. Szacuje się, że ma około 4 000-5 000 bojowników, ich szeregi zostały powiększone o niedawne ucieczki z więzienia, które nastąpiły po upadku rządu.
Od początku grupa muzułmańska sunnicka, ogólnie znana jako Daesh, rzucała wyzwanie talibom o kontrolę kluczowych obszarów na granicy z Pakistanem, związanych z przemytem narkotyków i innych towarów.
W tym samym czasie przeprowadziła również serię zamachów samobójczych w Kabulu i innych miastach przeciwko rządowym, jak i zagranicznym celom wojskowym, mając na celu ugruntowanie swojej wiarygodności jako bardziej brutalnego i ekstremalnego ruchu bojowego.
Ataki sprowadzały się od brutalnych egzekucji starszych wiosek po zabójstwa pracowników Czerwonego Krzyża i ataki samobójcze na tłumy, w tym serię krwawych operacji samobójczych przeciwko celom związanym z mniejszością szyicką.
Początkowo ograniczona do niewielkiej liczby obszarów na granicy z Pakistanem, grupa utworzyła drugi front w północnych prowincjach, w tym Jawzjan i Faryab.
Centrum Zwalczania Terroryzmu w West Point powiedziało, że ISIS-K oprócz Afgańczyków obejmuje Pakistańczyków, ekstremistów uzbeckich i inne nacje.
W kwietniu 2017 roku amerykański samolot transportowy zrzucił 20 000-funtową bombę, znaną jako MOAB (Matka Wszystkich Bomb), na kompleks jaskiń połączony z ISIS-K w dystrykcie Achin we wschodnim Afganistanie. Była to największa bomba konwencjonalna w arsenale USA.
ISIS-K walczył zarówno z rządem wspieranym przez Zachód, jak i z Talibami.
Wśród jego ostatnich celów był meczet suficki, słupy elektryczne i cysterny z paliwem oraz pasażerowie szyickich autobusów w Kabulu. Ponadto urzędnicy amerykańscy uważają, że atak na szkołę dla dziewcząt dla głównie szyickiej mniejszości Hazarów był dziełem ISIS-K.
Od 2016 do 2020 roku amerykańskie operacje antyterrorystyczne, w tym użycie przez prezydenta Donalda Trumpa „matki wszystkich bomb”, zaszkodziły ISIS-K.
Siły afgańskie i milicja talibska również ukarały grupę w jej twierdzach w Nangarharze i Kunarze.
W ostatnich latach tysiące ich członków zostało aresztowanych, rannych lub zabitych.
Ale grupa szybko dostosowała się do nacisków wojskowych. Przez ostatni rok obserwowano, jak grupa przybrała nowy kształt, by stać się bardziej niebezpieczną.
Wykonała dwa strategiczne kroki, aby się odrodzić.
Po pierwsze, gdy talibowie osiągnęli porozumienie ze Stanami Zjednoczonymi, ISIS-K ogłosiło nową wojnę przeciwko nim.
Emir grupy, Shahab al-Muhajir, mianowany w maju 2020 roku, potwierdził plan wojny, ogłaszając nową kampanię terroryzmu miejskiego przeciwko talibom, afgańskiemu rządowi i „ich amerykańskim panom”.
Po drugie, zaczęła budować miejską sieć, mianując przywódców i rekrutując bojowników operacyjnych z miast takich jak Kabul, w tym zahartowanych w boju, wykształconych i wysoce zradykalizowanych zwolenników salafizmu i niektórych członków ichwańskiej ( Al-Ichwan ) milicji byłych afgańskich grup bojowych. Konspiracja w Kabulu wchłonęła również uciekinierów z radykalnej sieci Talibów Haqqani. Ci wojownicy mają duże doświadczenie w taktyce miejskiej. Przeprowadzili śmiertelne i wyrafinowane ataki w Kabulu i Dżalalabad. W październiku grupa przeprowadziła 20-godzinny atak na więzienie w Nangarhar, uwalniając około 1000 więźniów, w tym setki członków ISIS-K. Inne ataki w Kabulu były wymierzone w społeczność Hazarów, Sikhów i instytucje edukacyjne. Rozpoczęli również ataki rakietowe na budynki rządowe i bazę lotniczą Bagram. Wielu analityków twierdzi, że istnieje sojusz między ISIS-K a talibską siecią Haqqani. Ale tak nie jest?
Kiedy afgańskie agencje antyterrorystyczne aresztowały byłych terrorystów Haqqani, którzy przyłączyli się do ISIS-K w Kabulu, zakładali, że stoją za przemocą mającą na celu sabotowanie porozumienia pokojowego talibów z Doha ze Stanami Zjednoczonymi.
Materiały propagandowe ISIS-K kładą duży nacisk na zabijanie przywódców i członków sieci talibów i Haqqani, głosząc, że jest to wyższy „obowiązek religijny” niż Stany Zjednoczone i inni „odstępcy”.
Sieć Haqqani i ISIS-K prowadziły również brutalną wojnę we wschodniej prowincji Kunar. Talibowie, przechodząc od rebeliantów do rządu, będą próbować powstrzymać ISIS-K, ale aby to zrobić, będą musieli współpracować z innymi siłami.
Talibowie mają duże zdolności negocjacyjne, a także skuteczniejsze sposoby na wydobywanie informacji niż pokazywani na filmach eksperci z CIA.
ISIS-K już zaatakował talibów za „odejście” od jego pierwotnej dżihadystycznej przeszłości. Dla Zachodu ISIS-K nie wydaje się stanowić bezpośredniego zagrożenia, przynajmniej na razie.
Możemy za to spodziewać się większej przemocy ze strony ISIS-K, gdy talibowie przejmą kontrolę. Przerażająca przemoc grupy będzie nadal szpecić Afganistan i jego zmęczoną ludność cywilną.
Na marginesie: - Według raportu West Point komórka ISIS-K zaplanowała atak z sojusznikami syryjskimi na bazy wojskowe USA i NATO w Niemczech. Spisek został udaremniony przez niemiecką policję (czytaj Urząd Ochrony Konstytucji) w kwietniu 2020 r.
...
