Wojciech Cejrowski, przedstawiający się jako "naczelny kowboj RP", jako "katol i homofob", miga w mojej pamięci już od dzieciństwa. Swą karierę rozpoczął przy boku kojarzonych z prawicą kabareciarzy Manna i Materny. Dziś doszedł wysoko, ma swój program w telewizji publicznej. Regularnie powraca z każdą zmianą sterów z lewa na prawo. W ramach zasady którą i on sam wyznaje, co jakiś czas odchodzi do lamusa odesłany tam przez politycznych przeciwników odbijających telewizję.
Dziwię się jego flegmie. Cejrowski jest chyba bardzo nerwowy- mówi nie znosząc sprzeciwu, trzaska naczyniami! Tak, ten jego program- WC Kwadrans- polegał na trzaskaniu kubkiem. Cejrowskiego opakowują jak dziwoląga, ale on swoje poglądy mówi na serio. Głosem nie znoszącym sprzeciwu.
Dziwię się gdzie p. Cejrowski się wychował, czy aby nie miał toksycznych rodziców, i czy ze swoimi przyjaciółmi też tak apodyktycznie rozmawia, stukając kuchennymi utensyliami. Nie, na flow p. Cejrowskiego, jego styl mówienia, bycia, ktoś ze środowiska rasta patrzy bardzo podejrzanie- tak nie zachowują się normalne osoby. Znajoma Chinka, którą kiedyś podrywałem, opowiadała mi że ona patrzy u ludzi na ten ich flow, jak sie poruszają, zachowują. Po tym dopiero stwierdza czy ktoś się jej podoba, czy nie.
Pan Cejrowski nie jest spokojny, jest jakiś taki bardzo nerwowy. Myślę że plemiona, które odwiedza w swoich dalekich podróżach, mogą się bardzo dziwić jego niespokojnym ruchom, nerwowemu zachowaniu. A ja się trochę dziwię, jak osoba która widziała trochę świata, głosi tak dziwne poglądy. Jeśli on odwiedza owe dalekie plemiona, to czy z nimi też się nie komunikuje? Po cóż je odwiedza? Aby tylko oglądnąć je jak w skansenie?
Sam Cejrowski wiele nam wyjaśnia. Otóż w komentarzach do niedawnego wystąpienia tego Pana jeden z internautów przypomniał że (odnośnie tamatów okołokościelnych) Cejrowski twierdzi że "w ogóle nie słucha swoich oponentów, bo może go to sprowadzić na złą drogę i podważyć jego wiarę."
P. Cejrowski do kwestii etycznych ma chyba stosunek dość wybiórczy, bo przecież w Piśmie pisze np. "nie czyń drugiemu co tobie niemiłe", albo w księdzie Izajasza, w ustępie przeciw religijnej obłudzie, (http://online.biblia.pl/rozdzial.php?id=473#P5 ) pisze o troszczeniu się o sprawiedliwość i wspomaganiu uciśnionych (takich jak niewątpliwie przedstawiciele innej opcji politycznej czy swiatopoglądowej):
"Gdy przychodzicie, by stanąć przede Mną,
kto tego żądał od was,
żebyście wydeptywali me dziedzińce?
Przestańcie składania czczych ofiar!
Obrzydłe Mi jest wznoszenie dymu;
święta nowiu, szabaty, zwoływanie świętych zebrań...
Nie mogę ścierpieć świąt i uroczystości.
Nienawidzę całą duszą
waszych świąt nowiu i obchodów;
stały Mi się ciężarem;
sprzykrzyło Mi się je znosić!
Gdy wyciągniecie ręce,
odwrócę od was me oczy.
Choćbyście nawet mnożyli modlitwy,
Ja nie wysłucham.
Ręce wasze pełne są krwi.
Obmyjcie się, czyści bądźcie!
Usuńcie zło uczynków waszych
sprzed moich oczu!
Przestańcie czynić zło!
Zaprawiajcie się w dobrem!
Troszczcie się o sprawiedliwość,
wspomagajcie uciśnionego,
oddajcie słuszność sierocie,
w obronie wdowy stawajcie!"
Mam wrażenie że p. Cejrowski w ogóle nie wierzy, nie zna, tudzież nie wyznaje zasad i mi, innowiercy znanych (Pismo mamy to same). Różne wyznania różne rzeczy sobie z Pisma wybierają, niektóre podchodzą do niego jako do książki historycznej, analizując ją bardzo krytycznie (np. część rasta). Mi akurat bardzo odpowiada ten fragment Pisma. A wiara polega na tym zdaje mi się, by różne jej zasady samemu testować w działaniu.
Świat wokół p. Cejrowskiego się zmienia, zdaje się że w dużej mierze nie po jego myśli. P. Cejrowski myślę że jest bardzo nieszczęśliwy i zły na to co się dzieje, w dużej mierze także z tego powodu że argumentów w kwestii zmian tego świata słyszeć nie chce, siebie mając za źródło jedynej słuszności. Nie znam prywatnego życia p. Cejrowskiego, ale sądzę że z jego flow i jego arbitralnością może mieć spore problemy w życiu osobistym. Skoro bowiem nie warto rozmawiać, cóż więc wg p. Cejrowskiego należy robić?
Inne tematy w dziale Polityka
