Dziennik ciamciaramciowy

Wbrew pozorom to nie będzie post o Platformie Obywatelskiej. Chciałem napisac parę słów o naszych dziennikarzach i moim wielkim rozczarowaniu. Kiedy jakiś czas temu pojawił się Dziennik miałem nadzieję, ze wreszcie na polskim rynku prasy pojawi się jakaś prawicowa gazeta codzienna.

Początki były całkiem dobre. Redaktorzy Dziennika - Michalski i Zaremba ruszyli w bój z salonem warszawskim. Dochodziło do ostrych starć i, co najwazniejsze, doszło do przelamania monopolu organu Michnika. Ostrożni komentatorzy przypominali jednak, że Dziennik to kapitał kontrolowany przez niemiecki Axel Springer, kapitał, jesli nie wrogi Polsce, to jednak dość nieprzewidywalny. Niewiele osób zwrociło na to uwage, gdyż tego typu opinie zostały skutecznie zagłuszone przez redaktora Stasińskiego, który, z właściwą sobie elegancją, nazwał gazetę Krasowskiego "Der Dziennik". Jasne jest, ze w tej sytuacji sympatia swiadomej części opinii publicznej przesuneła się w stronę redakcji wchodzącej na rynek gazety.

Cóz, minęło półtora roku, Dziennik utrzymał się na rynku, sprzedaż ustabilizowała się, dzięki czemu redaktorzy Dziennika poczuli się juz bardzo pewnie. No i rozpoczęli "poszukiwanie" dla siebie miejsca na polskiej scenie polityczno-wydawniczej. Dziś, red. Michalski nie atakuje już Gazety Wyborczej, echa sporu jakoś przycichly. Zamiast tego mamy dość niezrozumiale deklaracje, że Dziennik nie będzie stał po żadnej ze stron wyborczej barykady. Nie będzie tubą III RP, ale równiez nie przyłączy się do dyktatu kaczystowskiego. Wygląda to tak, jakby dziennikarzy gazety motywowało tylko zdobycie odpowiedniej pozycji na rynku i wyrwanie się spod dyktatu Gazety Wyborczej. Tak jakby istniał tylko "kompleks" Michnika i nic poza tym. Brak jakichkolwiek własnych poglądow, brak wizji, bo czyż ustwianie się w pozycji "okrakiem" na barykadzie, mozna nazwac jakąkolwiek koncepcją i pomysłem na inteligentne dziennikarstwo?! W ramach tego procesu gazeta od pewnego czasu publikuje nudnawe artykuliki red Zaremby i Michalskiego. Jakieś wywiady promujace Platformę Obywatelską. Nie ma już żadnych wyrazistych opinii, ani ostrych polemik. Miałkość, jałowość, mielenie ozorem i ciamciaramcia.

Tak na marginesie, moją szczególną uwagę przykuł red Wróbel. Nie wiem jaki specjalista od PR mu doradza, ale doceniam ten wróbelkowy urok osobisty i sposób wypowiadania się. Zwlaszcza w mediach bardzo wrogich PiSowi. Pan redaktor Wróbel zapytany o jakieś sporne kwestie zawsze udziela wypowiedzi wymijającej i szczebiotliwej. Pitoli o jakichś rzeczach malo waznych, omija sedno sprawy, w sposób niezwykły dba o duchowy komfort swoich interlokutorów. Raz komentując niemieckie żadania dotyczące "zwrotu" dobr kultury, red Wróbel wyraził swoje zdziwienie, że Niemcy dopuszczają się takich czynów, bo on zawsze uważał ich za europejską elitę (cytuję z pamięci). Gdybym byl złosliwy powiedziałbym, że ta elita płaci pewnie dość dobrze, skoro nawet uczciwi ludzie są w stanie modyfikowac swoje zachowania i wypowiadane publicznie poglądy.

Prawdę mówiąc, nie wiem jaki ma sens wydawanie gazety, której jedyną siłą jest stojący za nią kapitał. Dziennik miał szansę na zwiększenie zainteresowania swoim istnieniem poprzez ostra polemikę z manipulantami spod znaku Michnika. W warunkach kampanii wyborczej wiele osób z pewnościa chętnie sięgnęłoby po prawicową, antykomunistyczną gazetę. Zamiast tego mamy tylko próbę stworzenia czegoś co nazwałbym Salonem BIS. Jakiejś dziwnej wersji karykatury michnikowczyzny. A jest to droga donikąd i dlatego też apeluję: Panie i panowie z Dziennika, dajcie sobie z tym spokój, pokażcie Wasze prawdziwe twarze. Twarz ma się jedną a gazetę zawsze można zmienić. Jeszcze nie jest za późno. Naprawdę!