Czekając na wyrok

  Dziś okazało się, że rząd Tuska nie wykazał większego zainteresowania sprzedażą polskiego sprzętu wojskowego do Iraku. Zlekceważył poza tym kilka innych przedsięwzięć gospodarczych. Można domyślać się, że leniwi urzędnicy, którzy pod opieką Premiera i jego medialnych klakierów, marnotrawią pieniądze podatników, nawet nie pochylili się nad jedną kartką papieru, aby poprawić wyniki finansowe polskiego przemysłu. Wiedzą przecież, że włos im z głowy nie spadnie, bo podstawowym celem rządu jest blokować zmiany i dbać o status quo. Im mniej reform, tym mniej osób niezadowolonych, a przecież to jest głównym celem Donalda Tuska, który już przebiera nogami, aby zasiąść na stanowisku Prezydenta Polski.

O jakichkolwiek reformach możemy już zapomnieć. Platforma nawet przestała dbać o pozory. Jedyną osobą , która zapowiada zmiany w prawie jest Palikot, ale tego kabareciarza przecież nawet gimnazjaliści nie biorą na serio. No, może kilku blogerów S24 jeszcze robi sobie nadzieję, jednak są to już tylko jednostki wymierające.

Szkoda Polski. Autostrad nie będzie, reformy służby zdrowia nie będzie, informatyzacji urzędów nie będzie, reformy finansów publicznych nie będzie, redukcji podatków nie będzie, reformy szkolnictwa nie będzie, likwidacji agencji rządowych nie będzie i ograniczenia biurokracji nie będzie. Jest za to nowe 600 etatów dla rządowych biurw (jakieś 20 mln złotych ekstra z budżetu - kto nie wierzy niech sam przeliczy), jest uleganie Niemcom w sprawie polityki historycznej, jest płaszczenie się przed Rosją, jest reaktywacja WSI, są czystki w spółkach Skarbu Państwa, jest KRUS czyli haracz jaki płacimy na ludowych działaczy. Jest prasa, radio i telewizja, które zajmuje się losem zastrzelonego łosia, względnie krytyką opozycji. Poza tym nie ma nic. Prawie jak u Kononowicza.

Pojawia się pytanie; jak długo kraj na dorobku może przetrwać taki polityczno-gospodarczy eksperyment? Dobrym przykładem mogą być tutaj Węgry, które lewicowo-liberalny rząd doprowadził na skraj przepaści. Było to możliwe dzięki aktywnej współpracy mediów, które skutecznie dezinformowały społeczeństwo. Dziś Węgrzy muszą mocno zacisnąć pasa, a nastroje społeczne sięgnęły dna. W przypływie dobrego humoru można powiedzieć, że Gyurcsany zrealizował swoisty cud gospodarczy. W ciągu 6 lat z gospodarczego lidera regionu, jakim bez wątpienia były Węgry, zrobił bankruta z gigantycznym deficytem budżetowym i niekontrolowanym długiem finansów publicznych.

Jeśli ktoś myśli, ze polskie media, które po przejęciu władzy przez Tuska nagle „zapomniały" o koniecznych reformach, będą krytykować koalicję PO-PSL za zwiększenie deficytu budżetowego, ten bardzo się myli. Dziś sytuacja finansów publicznych jest dobra dzięki wysokiemu wzrostowi gospodarczemu. Tajemnicą poliszynela jednak jest to, że produkcja i eksport w Polsce słabną i - jak to ujął ex-wiceminister finansów Gomułka - maksymalnie za półtora roku Polska wejdzie w fazę spowolnienia gospodarczego. Co podpowie wtedy Donaldowi Tuskowi „polityka miłości"? Jak nakarmić miliony gardeł wiernych wyborców? Odpowiedź jest prosta - pożyczyć i wydać.

Muszę przyznać, że po wyborach 21 października, wypowiedzi zwolenników PO działały mi na nerwy. Dzisiaj już tylko mnie śmieszą. Co więcej czuję litość wobec osób, które łudzą się, że Tusk jest w stanie coś w Polsce naprawić czy coś zmienić na lepsze. Najwyraźniej polska szkoła nie nauczyła tych ludzi podstaw ekonomii i prawa, a potrzeba aspiracji do „wyższej" klasy społecznej przesłania zdolność logicznego myślenia. Jednak nie zamierzam nikogo nawracać i prowadzić bezpłatnych akcji edukacyjnych. Życie nauczyło mnie, ze pewna kategoria ludzi zawsze się myli, zarówno w decyzjach odnoszących się do sfery publicznej, jak i prywatnej. Szkoda tylko, że inni obywatele muszą ponosić tego konsekwencje. No cóż, taki już widać nasz los.