Ku pokrzepieniu serc: http://www.youtube.com/watch?v=8gfD134ED54
Po tym meczu znakomity, nieżyjący już trener hokeistów USA, Herb Brooks powiedział: „Moi zawodnicy dali z siebie więcej niż mogli”.
Faworyzowany zespół ZSRR, złożony z samych znakomitości światowego hokeja przegrał na Igrzyskach Olimpijskich w Lake Placid, w 1980 r. z rekrutującymi się z uniwersyteckich drużyn amatorami z USA: 3-4. Do dziś ludziom pamiętającym tamto wydarzenie dźwięczy w uszach ogłuszający doping amerykańskiej widowni: „USA, USA” („ju-s-ej, ju-s-ej”). Jestem pewien, że dziś na Stadionie Narodowym będzie tak samo.
Wielkie gwiazdy lodowej tafli: Myszkin, Fietisow, Kasatonow, Krutow, Makarow musieli uznać, że renoma i tytuły sprzed lat oraz miano faworyta, to jeszcze za mało aby wygrywać. O sukcesie decyduje determinacja zwycięstwa.
Dariusz Szpakowski często wspomina: „nigdy nie zapomnę miny trenera hokeistów ZSRR, Wiktora Tichonowa”. Oby dziś wieczorem mina Dicka Advocaata była jeszcze bardziej posępna, a nasi piłkarze cieszyli się w tak nieprawdopodobny sposób, jak hokeiści USA po pamiętnym meczu z ZSRR.
I na koniec piosenka… jakże wymowna: http://www.youtube.com/watch?v=6md15enFsXQ
Autor jest socjologiem, zajmuje się analizami z zakresu filozofii polityki i socjologii polityki oraz obserwacją uczestniczącą. Interesuje go zwłaszcza fenomenologia, a także hermeneutyka. Jest redaktorem naczelnym Czasopisma Eksperckiego Fundacji FIBRE oraz członkiem zarządu tej organizacji. Pełni również funkcję dyrektora zarządzającego Instytutu Administracja.
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Rozmaitości
